Wilp vreest voor voortbestaan ark van Wilp: 'De bodem komt in zicht'

Daar dendert het amfibisch voertuig over de dijk langs de IJssel voor de maandelijkse training. Achter het stuur Aniek, met haar lange blonde haren en gulle lach. Ze zit achter het stuur van het voormalige militaire object. Vroeger was de ark van Wilp in dienst van het Duitse leger, maar begin van deze eeuw kwam het amfibie naar Wilp vanwege de vrees voor hoog water.

Het gebied loopt bij hoog water onder, het water stroomt zelfs over de dijk en omwonenden kunnen niet meer naar werk of school. De zuivelfabrikant haalde destijds de melk ook niet op, een financiële strop voor de boeren uit de regio.

“Met de komst van het amfibisch voertuig is dat probleem verholpen”, zegt voorzitter van de buurtvereniging Evert Hiks. ”Aan het begin is er gul gegeven, iedereen zag de noodzaak van het voertuig wel in. Als je één keer zo’n situatie mee hebt gemaakt, dan kunnen de onkosten snel uit”, zegt hij. Boeren uit de omgeving hebben afspraken gemaakt met een grote zuivelfabrikant. “Als de nood aan de man komt, staat er permanent een melkwagen stand-by waar zij hun melk kwijt kunnen”, vertelt Hiks.

De gemeenschap kampt met verschillende problemen die het voortbestaan bedreigen. Jeugdige opvolgers die het logge gevaarte kunnen besturen ontbreken en ook de bodem van de portemonnee komt in zicht. “Deze ark maakt dat onze gemeenschap net een beetje anders in elkaar zit dan andere gemeenschappen”, vertelt Lidy Klein Holkenborg, buurtbewoonster en auteur van een boek over de Wilpse gemeenschap.

Aniek stuurt de bijzondere verschijning het water in. Een steile helling of ruw terrein is voor de EWK M3 geen enkel probleem. Met zijn vierwielaandrijving kruipt hij over nagenoeg ieder willekeurig terrein in en uit het water. Eenmaal in het water worden de assen opgetrokken en neemt een kapitein achter op dek het over van de chauffeur.

Met de aankoop was destijds zo’n 45.000 euro gemoeid. Daar komt bij dat er ieder jaar zo’n 4500 euro aan kosten gemaakt worden voor verzekering, onderhoud en brandstof. Een ware strop voor de kleine gemeenschap van Wilp.

De gemeente is aanwezig bij de oefening. De Wilpenaren hoopt de lokale overheid te kunnen overtuigen van de noodzaak dat het voer- en vaartuig beschikbaar blijft voor de buurt. “Het is onze enige hoop, alle andere opties zijn te duur en daarmee kunnen we niet iedereen helpen”, zegt Hiks.

Het is de bedoeling dat jongere bestuurders het overnemen van de huidige generatie. Aniek is daar een mooi voorbeeld van, maar zij is op dit moment de enige. “Veel jongeren hebben een druk bestaan en andere hobby’s. Maar als het water hoog staat, moeten we wel genoeg bestuurders hebben. Hopelijk worden er meer mensen enthousiast in de toekomst”, spreekt Hiks hoopvol uit.