Ab raakte aan de drank en drugs en helpt nu bij het daklozenloket

"Ik heb er twee à drie jaar mee rondgelopen voor ik hulp zocht", vertelt Ab. Dak- of thuisloos raken kan iedereen overkomen, weet hij. "Zelf had ik een gebroken relatie, waarna ik probeerde een nieuwe start te maken. Maar ik belandde in de schulden. Het ene gat kun je op een gegeven moment niet meer met het andere dichten. Bovendien gaf ik het natuurlijk uit aan andere dingen dan de huur", wijst hij op zijn verslaving van die tijd.

Met directere en makkelijker bereikbare hulp had hij wel eerder uit die situatie kunnen komen, denkt Ab. "Ik heb wel gezocht naar oplossingen. Als je die niet vindt, verzand je weer in het slechte gedrag. Dan ga je vluchten voor je problemen en blijf je hangen in dat drank- en drugsgebruik." Die 'overlevingsmodus' kom je volgens hem zonder hulp niet uit. "Maar stapje voor stapje, met vallen en opstaan, kan het wel." Al blijft het risico op een terugval altijd bestaan, weet Ab.

Juist door zijn geschiedenis meent Ab wel 'makkelijker te kunnen levelen' met cliënten. "Die hebben vaak negatieve ervaringen met 'de instanties'. Wij proberen dan duidelijk te maken dat mensen met de juiste samenwerking op een goede manier geholpen kunnen worden."

Het Daklozen Advies Kantoor (DAK) biedt daarin volgens Ab de hulp die hij zelf gemist heeft. "Het was nog erg van loket naar loket en het kastje naar de muur gestuurd worden. Ik heb met hulpverleners te maken gehad die zelf de weg niet goed wisten. Hier zit alles bij elkaar en worden mensen direct geholpen."

De hulp die daarbij nodig is, is heel verschillend, licht Marieke Sanders (coördinator DAK) toe. "We kunnen helpen met het aanvragen van een briefadres om post te ontvangen of bij het aanvragen van een uitkering. Of we helpen bij nachtopvang. En daaromheen zit nog een heel netwerk aan hulporganisaties waar we een beroep op kunnen doen."

De eerste bezoekers heeft ze al gehad, vertelt Sanders. "Mensen die het ongeluk hebben gehad om in zo'n situatie terecht te komen, want dat wil je natuurlijk niet. Die worden hier met een soort huiskamergevoel ontvangen, waarna we samen kijken wat we voor hen kunnen betekenen. Ze weten ons te vinden: iedere dag eentje meer."

Dat is een hele diverse groep, weet Sanders. "Het zijn ook mensen die gewoon pech hebben in een economische crisis of een keer iets ernstigs meemaken: een scheiding of het overlijden van een naaste. Dan kun je in korte tijd afglijden naar een situatie waarin je je huis kunt verliezen. Dat zijn ook mensen die je op straat niet als dakloze zou herkennen."

Het loket is opgericht omdat uit onderzoek bleek dat de doelgroep daar zelf behoefte aan heeft, vertelt wethouder Martien Louwers. Het is in eerste instantie een proef voor een jaar. "Die moet de drempel voor inwoners verlagen", vervolgt Louwers. "We willen mensen direct op de goede plek hebben, waardoor ze sneller geholpen zijn met hun hulpvraag. Maar als er een huisvestingsvraag is die we snel oplossen, kunnen we dakloosheid ook voorkomen."

Het daklozenloket ligt aan de Beekstraat, tegenover het politiebureau. "Een mooie centrale plek in de binnenstad", constateert Louwers. "Voor veel mensen makkelijk bereikbaar."