nieuws

IC-verpleegkundige Cor is na bijna een jaar nog niet hersteld van corona

IC-verpleegkundige Cor de Koning had zelf corona.
IC-verpleegkundige Cor de Koning had zelf corona. © Omroep Gelderland
DOETINCHEM - Bijna een jaar geleden zag IC-verpleegkundige Cor de Koning uit Doetinchem tijdens de eerste coronagolf met eigen ogen wat de ziekte met mensen kan doen. Niet veel later kwam hij zelf terecht op de intensive care en balanceerde hij op de rand van leven en dood.
Het is maart als de ziekenhuizen vol beginnen te stromen met de eerste coronapatiënten. Als verpleegkundige werkte Cor op de IC-afdeling van ziekenhuis Rijnstate in Arnhem. “Zoiets als dit had ik nog nooit meegemaakt”, vertelt Cor. “Ik vond die periode zo spannend, maar heb dat nooit direct geuit aan collega’s”, vertelt Cor. “ Maar ik heb altijd gedacht: deze ziekte ga ik zelf krijgen.”
Toen Cor na drie weken begon te hoesten en niet fit was, wist hij genoeg. “Ik heb me op het werk laten testen en die test bleek positief te zijn. Daarna ben ik thuis op het toilet onwel geworden, heeft mijn vrouw 112 gebeld, en ben ik uiteindelijk in het Slingeland Ziekenhuis in Doetinchem terecht gekomen.”
Bekijk de video. De tekst gaat verder onder de video.
IC-verpleegkundige Cor herstelt nog steeds van corona

'Ik kende alle geluiden, piepjes en zuchtjes'

Wat volgde was een opname op de intensive care van drie weken, waarbij Cor werd beademend. “Achteraf heb ik gehoord dat artsen, collega’s en familieleden hebben getwijfeld of ik het wel zou halen. Dat was wel confronterend.”
Na een aantal weken werd zijn wereld weer wat duidelijker. “Het rare was dat ik mij veilig voelde op de IC-afdeling. Ik kende alle geluiden, de piepjes en de zuchtjes. Het leek vertrouwd.”
Na de periode op de IC begint Cor totaal verzwakt aan een lange herstelperiode. “Ik kon niet meer staan, niet meer lopen, niet slikken, niet eten en niet meer praten. Communicatie ging door middel van een letterkaart en de voeding ging via een sonde. Ik verslikte mij nog in een theelepeltje met water. Daar heb ik mij destijds wel zorgen over gemaakt of dat nog goed zou komen.”

'Muziek gaf mij energie'

Stapje voor je stapje ging Cor in de maanden daarna vooruit. “Het duurde ontzettend lang. In augustus kon ik nog niet zelfstandig eten en het praten ging in oktober pas weer met sprongen vooruit.” Ondanks dat het herstel lang duurde, hielp het spelen op zijn gitaar Cor door deze lastige periode heen. “Muziek maken geeft mij een stukje energie. In mijn herstelperiode was het tevens een goede oefening voor de motoriek en mijn stem.”
Zo speelde Cor, tijdens zijn herstel, ook voor mensen op de verpleegafdeling. “Mensen vonden het rustgevend. Het heeft zoveel positieve effecten. Muziek is een steunpilaar en een stukje afleiding. Soms komt daar ook emotie bij kijken, waarbij mensen aan een bepaalde herinnering moeten denken. Dat maakt het bijzonder.”

'Ik ben er nog niet'

Bijna een jaar nadat hij ziek werd door corona, beginnen de dingen weer langzaam voor Cor normaal te voelen. “Ik ben er nog niet. Mijn conditie is nog niet zoals het was, maar ik ben wel weer voorzichtig aan het opstarten op het werk. Dat vind ik heerlijk. Ik kan weer praten met collega’s en dat geeft me ook veel energie.”
Nu steeds meer mensen ‘coronamoe’ lijken te worden, neemt de urgentie volgens Cor steeds meer af. “Dat komt omdat er geen visualisatie is. De mensen achter de coronapatiënten zie je niet. De meeste mensen kunnen zich niet voorstellen wat de ziekte met je kan doen en dat je maanden nadien nog zoveel restklachten kan hebben. Daar moet wel aandacht voor blijven.”