Nieuws

Lonneke Slöetjes zegt volleybal vaarwel: 'Ik vind mezelf weer leuk'

Lonneke Sloetjes stopt met topvolleybal
Lonneke Sloetjes stopt met topvolleybal © Foto Hoogendoorn / Nevobo
LICHTENVOORDE - Dagelijks was de druk voelbaar en legde topvolleybalster Lonneke Slöetjes zichzelf langs een strenge meetlat. Altijd presteren was de norm. Dat is nu definitief voorbij. "Komende zomer hopen we op pad te gaan met de camper", lacht de Achterhoekse.
De 30-jarige Slöetjes is één van de beste volleybalsters uit de Nederlandse geschiedenis. De diagonaalspeelster uit Lichtenvoorde ontwikkelde zich tot een Europese topspeelster. Ze won prijzen in Duitsland en Turkije waar ze vijf jaar speelde in Istanbul bij Vakifbank.
Ze speelde 302 interlands. Op de Spelen van Rio greep ze met Oranje net naast de medailles. Twee jaar later op het WK klopte Nederland voor het eerst het team van de Verenigde Staten met Slöetjes in een hoofdrol. "Volleybal heeft mij veel moois gebracht."

Half jaar pauze

Mooie herinneringen die voor altijd een bijzonder plekje houden in het volleybalhart van de geboren Varsseveldse. In de laatste jaren van haar sportieve loopbaan ebde het plezier langzaam weg. Ze laste een pauze in van een half jaar om na te denken en te voelen. Nu heeft ze de knoop doorgehakt. Het is mooi geweest.
Het volleybal miste ze te weinig. "Ik heb een weging gemaakt en de balans sloeg duidelijk door naar het hier zijn. Naar veel vrijheid en dichtbij vrienden en familie zijn. Ik had ook wel weer naar het buitenland kunnen gaan, maar dat was niet meer wat ik wilde. Ik ben hier gelukkig en en kan zelf weer uitmaken wat ik wil doen. Ik heb de regie over mijn leven terug en dat voelt heerlijk. "

Schuldgevoel

"Als topsporter worden er veel beslissingen voor je genomen", vervolgt Slöetjes vanuit haar nieuwe huis in Lichtenvoorde. "Wat je eet, wanneer je moet trainen wordt voor je bepaald. Je bent een soort van afhankelijk en dat is niet prettig. Het is daarin makkelijk om door te gaan en te doen wat anderen van je vragen. Topsport is heel serieus en ik had vaak een schuldgevoel als ik niet 100 procent gaf. Daarin was ik altijd heel rigoureus. Ik kan ook niet halfbakken de draad weer oppakken. Dan zou je daar vol voor moeten gaan."
Slöetjes gebruikte de corona tijd om te wikken en te wegen. De competities lagen stil, ze zat thuis in de Achterhoek en genoot ineens volop van de natuur en cultuur die de regio zo bijzonder maken. "Maar corona heeft mijn beslissing niet bepaald. De trein was misschien iets verder doorgegaan, maar ik was sowieso al van plan even niet meer aan te sluiten bij het Nederlands team en de zomer te gebruiken om beter uit te zoeken wat ik wilde."

Moeder

Haar zieke moeder heeft wel een rol gespeeld in haar besluit. "Het is geen geheim dat mijn moeder de ziekte van MS heeft en is een rolstoel zit. Dat is een deel van de reden waarom ik definitief stop. Ik wil ook veel tijd met haar spenderen. Het is een rotziekte en ze zal helaas nooit meer beter worden. Het zal alleen maar achteruit gaan en dat is heel verdrietig."
Zelf voelt ze zich goed. Slöetjes zegt milder te zijn geworden nu ze meer rust heeft gevonden. "Ik ben een stuk relaxter geworden, mijn vriend vindt me ook leuker en dat vind ik gelukkig van mezelf ook", lacht ze. "In de topsport was ik altijd maar bezig met wat de buitenwereld ergens van vond. Ik hield mezelf continu langs een meetlat."
Lonneke Slöetjes met haar ouders op pad in de Achterhoek
Lonneke Slöetjes met haar ouders op pad in de Achterhoek © Privéfoto

Camper

Ze maakt plezier, studeert en heeft ook leuke plannen voor de zomer. "Ik heb vorige week nog geschaatst en heb de afgelopen maanden ook veel getennist. Achter mijn studie bedrijfskunde heb ik ook wat tempo gezet. Het idee is om met onze camper op pad te gaan en allerlei leuke plekken te bezoeken in Europa.
"Ik wilde ook graag festivals bezoeken in mijn sabbatical maar dat is in deze tijd natuurlijk een beetje on hold gezet. Hopelijk is er deze zomer weer meer mogelijk."