Nieuws
Van carnaval naar crisis: het eerste bizarre jaar van Huub Hieltjes als burgemeester
DUIVEN - Bijna iedereen die het afgelopen jaar met een nieuwe baan is begonnen, zal het kunnen beamen. Het is een bijzonder jaar om ergens nieuw aan de slag te gaan. Meteen thuiswerken en collega's leer je kennen via een scherm. Hoe is dat als je net begint als burgemeester? Huub Hieltjes begon precies een jaar geleden in Duiven, maar heeft niet de start kunnen maken die hij graag wilde.
"Mijn installatie was vrijdagmiddag 21 februari, vlak voor carnaval. Met een paar honderd genodigden, dicht op elkaar. Onvoorstelbaar nu", vertelt Hieltjes, nadat hij mij zelf heeft binnengelaten in een -vrijwel leeg- gemeentehuis.
Zijn installatie was nog een warm welkom, maar al een paar weken daarna kwamen de eerste maatregelen. "Het schudden van handen - dat wat ik tijdens mijn installatie aan één stuk door had gedaan - daar moesten we ineens mee stoppen."
Op 12 maart stond er nog een grote vrijwilligersavond gepland in Duiven, maar die is vlak daarvoor afgeblazen. "Maar goed ook, want die zelfde dag maakte de minister bekend dat de scholen dicht gingen en alles vrijwel op slot ging."
Noaberschap
Hieltjes kwam als kersverse burgemeester meteen in 'crisismodus'. "Ik had me die eerste periode als burgemeester toch even anders voorgesteld. Ik was van plan zo veel mogelijk inwoners te ontmoeten en te leren kennen. Bij verenigingen en clubs op bezoek en bij scholen kijken. Maar dat kon allemaal niet. En een digitaal werkbezoek voelt toch heel anders."
Ook zijn collega's op het gemeentehuis en de raadsleden heeft hij dat hele eerste jaar bijna alleen maar via een plat computerscherm gezien. "Dat vind ik wel moeilijk. Je wil persoonlijk contact, maar te veel kan niet. Je wordt daardoor wel creatiever, door bijvoorbeeld meer met social media te doen."
Ook merkte hij dat 'noaberschap' in zijn gemeente een groot goed is. "Vooral in de eerste lockdown was er veel aandacht voor elkaar. Ondernemers die elkaar hielpen. Inmiddels zie je bij mensen ook de somberheid toenemen. Dat is triest."
Toevallige ontmoetingen
Midden in de crisis verhuisde Hieltjes met zijn vrouw naar Duiven. Hun nieuwe buren hadden ze graag allemaal willen uitnodigen, maar ook dat is er vanwege de maatregelen nog steeds niet van gekomen.
Hij verbaast zich daarom soms hoeveel mensen hem toch kennen. "Soms word ik op straat aangesproken: meneer, bent u niet de burgemeester? Die toevallige ontmoetingen zijn fijn, die mis ik het meest."
Ook in zijn eigen omgeving sloeg corona toe. Zelf is hij niet ziek geweest. "Ik heb twee keer een test gedaan, maar die was gelukkig beide keren negatief. Maar het eerste jaar is wel compleet anders verlopen dan hoe ik het me vooraf had voorgesteld", zegt hij terugkijkend op zijn eerste twaalf maanden als burgemeester van Duiven.
Ook al is het einde van de crisis nog niet in zicht, Hieltjes is optimistisch over de toekomst: "Ik ben opgevoed met: 'het glas is halfvol'."
