nieuws

IJzige kou zorgt voor uniek winters tafereel

MILLINGEN AAN DE RIJN - Het hoge water en de ijzige kou zorgen voor een uniek landschap in de Millingerwaard. Doordat het water de afgelopen dagen weer in rap tempo zakt, zijn er in de bomen en struiken grote ijsplaten achtergebleven. Ook boswachter Daan Meeuwissen is onder de indruk.
Ondanks het bijzondere landschap is de Millingerwaard in ieder geval zondag nog afgesloten voor publiek. Dat is belangrijk voor de dieren, vertelt Meeuwissen. Door het hoge water hebben reeën, konijnen en andere dieren nog maar een smalle strook land over. Als het wild opgeschrikt wordt, bestaat de kans dat de dieren in paniek het ijs op vluchten en dat is gevaarlijk. Bovendien hebben de dieren hier al hun energie nodig om voedsel te zoeken. Boswachters controleren extra of de regels worden nageleefd.
"Je kijkt eigenlijk tegen een glinsterend landshap aan", vertelt Meeuwissen. "Het zijn beelden die ik niet snel zal vergeten", zegt de boswachter van Staatsbosbeheer tegen BuitenGewoon-verslaggever Laurens Tijink.

Brekend glas

Door het hele gebied klinkt het geluid van brekend glas. Het zijn flinterdunne stukken ijs die door het terugtrekkende water afbreken. Op de ene plek staat geen zuchtje wind, terwijl je op andere plekken de ijskoude wind hoort fluiten. Doordat er nog maar een klein leefgebied over is dat ook nog eens bedekt is onder een dik pak sneeuw is het voor vogels en de andere dieren die in de Millingerwaard leven moeilijk om aan voldoende voedsel te komen. Aan de rand van het brekende ijs ligt een dode bruine rat. Pootafdrukken in de sneeuw laten zien dat het beest waarschijnlijk ten prooi is gevallen aan een vos.

Paarden en runderen worden bijgevoerd, bevers redden zichzelf

De wilde paarden en runderen in de Millingerwaard worden bijgevoerd met hooi. Van de snijdende koud hebben de dieren dankzij hun dikke vacht geen last, aldus Meeuwissen. Ook voor de bevers die hier leven is het veranderde landschap geen probleem. Met hun snuit houden deze dieren wakken rond hun burcht open. Op die manier blijven ze toegang houden tot hun wintervoorraad van voedsel.
Hoe hoog het water heeft gestaan, is niet alleen te zien aan de ijsplaten die zijn achtergebleven in de bomen. De knaagsporen van bevers in de bomen laten dit ook zien. Die zitten soms veel hoger dan je zou verwachten, waardoor het lijkt alsof de waterdieren een trapje hebben gebruikt om hoger in de boom te kunnen knagen.
Bessen van de meidoorn op het zwevende ijs.
Bessen van de meidoorn op het zwevende ijs. © Omroep Gelderland
BuitenGewoon Radio is iedere zondag tussen 7.00 en 10.00 uur te beluisteren in het programma Zin in Zondag op Radio Gelderland.