Na veel fysieke malheur, liepen deze mensen toch de Acht van Apeldoorn

Die loop over acht kilometer maakt normaliter deel uit van de Midwintermarathon, maar die werd maanden geleden al afgelast. De leden van het team besloten de Acht van Apeldoorn toch te gaan lopen en werden daarvoor klaargestoomd door ex-atleet Dennis Licht uit Beekbergen.

Eigenlijk zou het zevental zondag lopen, op de oorspronkelijke datum van de Midwintermarathon. Maar vanwege de voorspelde sneeuw werd de loop vervroegd naar zaterdag.

Ellis Groeneveld vond het geweldig dat ze de tocht had volbracht. "Ik ben supertrots. Helemaal kapot, maar we hebben het wel gedaan. In het begin vond ik het wel zwaar, want in het begin gaat het steeds bergop, vooral bij de Apenheul. Maar het was supertof om deel uit te maken van dit team."

Voor Arjan Lumer was de Acht van Apeldoorn een enorme uitdaging. "Ik heb een paar jaar geleden mijn rug gebroken bij een bedrijfsongeval. Daarna volgde een lange revalidatie, steeds maar weer opkrabbelen. Ik had nooit gedacht en gehoopt dat ik dit zou kunnen. Mijn vrouw heeft een mail gestuurd naar Dennis Licht en ik werd uitgekozen. Natuurlijk voel ik het, maar het is euforie. Ik had niet gedacht dat het mij zo af zou gaan. Het was een rare tijd, want als team hebben we elkaar niet zoveel gezien als we hadden gedacht. Maar dankzij de creatieve moves van Dennis en zijn team is het toch gelukt."

Coach Dennis Licht genoot er zelf ook van. "Dit geeft een heel bijzonder gevoel, ook al is er geen publiek. Maar het bijzondere is dat de mensen toch de wedstrijdspanning hebben ervaren op deze dag, waarvoor ze zich honderd dagen hebben voorbereid. Mensen hebben als een kameleon geleefd. Steeds meer weer aanpassen aan de omstandigheden. Eerst in kwartetten trainen, dan weer in duo's en dan weer alleen."

Hennie Joesten kwam als laatste door een erehaag van alle andere deelnemers binnen. Ze had nog een ferme eindsprint in huis. "Helemaal top. Ik denk, dan moet er nog maar een sprintje achteraan ook. Ik heb geen pijn in mijn arm gehad, dat was mijn doel. Want ik heb een dubbele borstamputatie gehad en daarna had ik door de bestraling heel veel problemen met mijn arm. Ik heb hem al een keer eerder gelopen, maar met veel pijn in mijn arm. Maar nu had ik geen pijn."