Waarom defensie de Veluwe gebruikt als oefenterrein

In het programma I Love de Achterhoek brengen Frans Miggelbrink en Willem te Molder een actief bezoekje aan de kazerne in 't Harde. "Je zag altijd wel de bordjes 'gevaarlijk schietterrein' links en rechts, maar je komt er nooit", vertelt Frans.

Vrijwel iedere dienstplichtige kwam ooit op de Veluwe terecht. Als rekruut in een van de vele kazernes, voor een bivak in het bos of toch minstens voor een schietoefening.

Maar waarom koos defensie voor de Veluwe als oefenlocatie? De Legerkoerier schreef in 1953 vol enthousiasme: 'Op de schiethei te Oldebroek dreunt gestadig het geschut; op de banen van de Harskamp fluiten de kogels.'

150 jaar geleden liet de legerleiding haar oog vallen op het 'woeste en ledige' land van de Veluwe. De uitgestrekte heidevelden waren geschikt voor grootschalige oefeningen met geweren en kanonnen. Oud korps- adjudant Martin Ariaans: "Er waren hier alleen maar dennenbomen. Voor boeren en handelaars was hier geen geld te verdienen. Defensie kocht hier een gebied van tachtig vierkante kilometer, waar ze hun wilde gang konden gaan."

Grote kazernes verrezen, terwijl het oefenterrein steeds verder uitbreidde door het gebruik van legervoertuigen, tanks en vliegverkeer. Pas toen defensie aan het eind van de twintigste eeuw inkromp en de dienstplicht verdween, nam het gebruik van de Veluwe af.

De militaire kazerne in 't Harde, staat bekend om zijn zware geschut. Frans en Willem brengen in I love de Achterhoek een bezoek aan defensie en zijn onder de indruk van de Pantserhouwitser. "Een jongensdroom", noemt Frans het.

Hij zat overigens nooit in dienst vanwege een lui oog. Ook Willem 'ontsprong de dans' want werd 'buitengewoon dienstplichtig' verklaard. Maar ze ontkomen nu niet aan de 'etiquette' van het leger. "Handen uit de zakken sommeert Kapitein Daniels."