Weerstand is groot tegen komst enorme hoeveelheid zonnepanelen

Dat is dus een slordige 20 procent van het grondoppervlak van heel Millingen aan de Rijn. En dat kan niet, vinden ze daar. Zo verzuipen ze in een zee van zonnepanelen. Dinsdagavond zal voorzitter Jan Wassink van de vereniging Duurzame energie Berg en Dal tijdens een vergadering van de gemeenteraad de politici nog maar eens proberen uit te leggen dat het plan van tafel moet.

Tegenstanders van de grootschalige plannen die er liggen voor zonneparken rond Millingen aan de Rijn hebben elkaar gevonden in de vereniging Duurzame energie Berg en Dal. Ze vinden dat eerst maar eens goed gekeken moet worden hoe je zoveel mogelijk daken in het dorp vol kunt leggen met zonnepanelen. Daar bederf je de omgeving niet mee. Daarna zou je kunnen kijken naar de aanleg van zonneparken, maar dan kleinschalige varianten.

Jan Wassink wijst er in zijn inspraakreactie van vier kantjes ook nog maar eens fijntjes op dat er flink wat haken en ogen zitten aan de aanleg van zo'n zee aan zonnepanelen. Ze hebben in Millingen maar even contact opgenomen met netbeheerder Liander met de vraag of al die opgewekte energie eigenlijk wel af te voeren is. "Het antwoord is NEEN", schrijft Wassink.

De netcapaciteit om al die stroom af te kunnen voeren is simpelweg onvoldoende. Daarvoor moet het netwerk worden verzwaard en/of een transformatorhuis in Leuth worden opgewaardeerd. Zoiets kan jaren duren. Wie voor duurzame energie wil gaan zou volgens deskundigen ook niet enkel zijn pijlen moeten richten op zonnepanelen, maar ook op andere duurzame energiebronnen als windmolens, zo stellen de verontruste Milingenaren. 

Dat het er niet mooier op wordt in de omgeving als honderden hectares weiland worden volgeplempt met zonnepanelen is evident. Die dingen zijn 2,80 hoog, schrijft Wassink als één van de bezwaren. Voor wandelaars en fietsers, uit de omgeving of toeristen, is dat op zijn zachtst gezegd niet direct een aantrekkelijk aanblik. En de panelen aan het oog onttrekken met hagen en bomen is ook niet zaligmakend. "Hoeveel jaar duurt het voordat het groen zo hoog is?", betoogt Wassink verder.

Een andere voorbeeld dat de aantasting van de omgeving moet illustreren is het gebied rondom de 150 jaar oude Kekerdomse molen, die mogelijk straks aan twee kanten wordt omringd door zonnepanelen. De Millingenaren voelen zich ook slecht gehoord en te weinig betrokken bij de plannen die er zijn met hun leefomgeving. Opwekking van duurzame energie zou daarnaast wel wat beter verdeeld mogen worden over de hele gemeente Berg en Dal. Het gevoel leeft dat ze vooral in Millingen met de ellende opgezadeld worden.

Draagvlak is niet zelden een toverwoord bij duurzaamheidsplannen. Dat is hier niet anders. Als er geen draagvlak is komt er geen zonnepark, zo hebben ze medegedeeld gekregen. Wassink: "Maar op de vraag hoeveel mensen moeten er dan tegen zijn er hoe wordt dat gemeten kan de wethouder ons ook geen antwoord geven en zegt hij: de Raad heeft het laatste woord, en dat zijn de vertegenwoordigers van het volk."