Zin in Zondag | De dominee komt voorbij | Jan-Martin Berghuis

Luister hier naar het fragment

Ik ben zowel baptistenvoorganger als uitvaartspreker. Dat ervaar ik als een voorrecht. Je maakt mee wat er achter de voordeur zich afspeelt. Als uitvaartspreker uiteraard rondom het sterven van een mens. Een mens. Ik zeg dat niet zomaar. Elke keer weer ervaar ik hoe uniek elk mens is, hoeveel ups & downs, gaven en gebreken er ook zijn. Een mens van vlees en bloed – een mens als u en ik. Een schepping van God. Zo’n mens maakt wat mee.

Voor mij werd afgelopen week de volgende bijbeltekst heel concreet. Uit 2 Corinthiërs 5:17-19. “Zo is dan wie in Christus is een nieuwe schepping: het oude is voorbijgegaan, zie, het nieuwe is gekomen. En dit alles komt van God, die ons door Christus met Zich heeft verzoend en ons de dienst van de verzoening heeft toevertrouwd. Ja, God heeft in Christus de wereld met Zich verzoend zonder de mensen hun overtredingen aan te rekenen, en ons heeft Hij de boodschap van de verzoening toevertrouwd. God heeft ervoor gezorgd dat het goed kan komen tussen Hem en heel de wereld. Want iedereen die bij Christus hoort krijgt vergeving van zijn of haar zonden. God wil dat wij dat goede nieuws doorgeven” (vers 21 is uit Bijbel in Gewone Taal).

Het was afgelopen dinsdag, de nacht van 25 op 26 augustus. Nog even een paar dagen kamperen in Zuid-Limburg. De camping lag bovenop een heuvel met een prachtig uitzicht. Onze kinderen appten ’s middags al: zomerstorm Francis komt er aan. Windstoten van wel 100 kilometer per uur. ’s Avonds laat begon de storm aan te zetten. De voortdurende windvlagen en de bomen vlakbij hoorden alsof ik in een klein bootje enorme golven moest trotseren. Ik deed geen oog dicht. Elk uur van de nacht heb ik op mijn horloge gezien. Dàt werd mijn geluk. Om half 2 ’s nachts voelde ik mijn smartphone trillen. Ik kreeg een foto binnen op de mail.

Mijn zware chagrijn vanwege de slapeloosheid was op slag verdwenen. Een grote glimlach verscheen op mijn gezicht. Meer nog, ik voelde dat mijn 2 traanbuisje vol liepen. Want op de foto zaten 2 broers samen op een bed. Hun gezichten straalden. Dat hadden ze lang niet gedaan, dat vrijmoedig stralen. De laatste jaren waren zij gebrouilleerd geraakt, Jaap en Rick spraken elkaar niet meer. En toen werd een van beiden ziek. Terminaal, het einde nadert. Dan kan je kiezen: laat maar zitten of toch maar…

Minder dan een week tevoren had ik een voorgesprek met Rick, de broer die terminaal was. We spraken over de uitvaart, over zijn leven, over de verbroken verhouding met Jaap. Ik hoorde boosheid en verontwaardiging in zijn stem. Maar daaronder ook verlangen. Ik sneed het gewoon maar aan: “Zou je, voordat je sterft, niet toch graag… Als het mogelijk zou zijn dat om nog één keer met hem samen te zijn …, wat zou het met je doen als het weer goed komt?”. “Ach, dat wordt toch niks. Ik ben bang dat..” en er volgde een relaas dat de kans op mislukking groot was en hij niet wist wat te zeggen. Toch ging de deur op een kier toen hij zei: “Ik wil graag met een schone lei naar Boven”. Ik deed hem een suggestie aan de hand: “Laat het verleden rusten, wees gewoon bij elkaar, als broers, van mens tot mens in wat jullie verbonden heeft. Nodig hem uit met een briefje, appje of belletje, enkel met de woorden: Jaap, ik wil graag afscheid van je nemen. Je broer Rick. Laat al het andere los”.

Hij heeft de stap gewaagd. De stap naar verzoening. Iets dat scheiding bracht is opgeheven. Er is een vlek gewist. Er is iemand gewonnen, een relatie gewonnen, een toekomst gewonnen. Het was genezend, bevrijdend. Dat straalde af van het gezicht van Rick. Een hemelse glimlach. Hij kon met een schone lei naar Boven. En Jaap? Jaap kan een last lichter verder leven – òòk hij een glimlach.

Die stormachtige nacht … Ik was blij voor de broers én verwonderd dat God mij met die paar woorden de dienst/boodschap van verzoening had toevertrouwd. In dit geval van de broers was het heden en de toekomst belangrijker dan het verleden. Dat vond Jezus ook, lezen we in 2 Korinthe 5. Vergeving, verzoening – het schept nieuw leven, het schept ruimte. God wil dat wij dàt goede nieuws (evangelie) doorgeven.

Twee dagen later stierf Rick. Hij is in vrede gegaan. Zoals ook zijn broer nu in vrede door het leven kan gaan. Wie de drempel naar verzoening kan nemen is rijk! Het oude is voorbijgegaan, zie, het nieuwe is gekomen.