INTERVIEW | NEC-trainer Rogier Meijer: 'Voetbal zit altijd in mijn hoofd'

Het is alweer zijn vierde seizoen in de Nijmeegse Goffert. Met onder -19 begon jeugdtrainer Meijer in de landelijke eredivisie, ging daar een jaar later mee door, maar werd na het ontslag van Jack de Gier plotseling gedropt bij de hoofdmacht. Samen met Ron de Groot en Adrie Bogers eindigde NEC als negende, maar Meijer maakte toen al indruk met zijn gedrevenheid en tactisch inzicht.

Vorig seizoen vormde de Doetinchemmer een trio met François Gesthuizen en Bogers. Ook dat werd voor NEC geen onverdeeld succes. Toen corona een streep door de competitie zette, stond NEC achtste. Nu is de 38-jarige Meijer enigszins verrassend alleen eindverantwoordelijk voor het vlaggenschip, maar het vertrouwen in de voormalig middenvelder is groot.

De lat ligt hoog in Nijmegen, zeker nu de selectie de afgelopen weken aardig op peil is gebracht. "De doelstelling is bij de eerste vijf, maar mijn persoonlijke ambitie is dat we meedoen om de bovenste plekken", benadrukt Meijer die zelf negen jaar voor De Graafschap speelde en bijna 300 wedstrijden in het profvoetbal kan overleggen. 

"Ik denk dat je die ambitie altijd moet hebben. Het kan een team ook extra vuur geven. Ik ga zeker niet roepen dat wij moeten promoveren of om het kampioenschap gaan spelen, maar je moet het hoogste wel samen nastreven. Wat ik wil zien is een team dat energie en agressiviteit uitstraalt. Daarnaast wil ik op een verzorgde manier naar voren voetballen. Maar het belangrijkste is spelen om te winnen. Hard werken kan iedereen en daarin moeten we van elkaar het maximale eisen. Gebeurt dat niet, zal ik spelers op hun verantwoordelijkheid wijzen."

We praten over trainers die hem gevormd hebben. En over toptrainers in Europa aan wie hij zich misschien spiegelt. "Ik heb niet echt een voorbeeld. Met Darije Kalezic als trainer waren we heel succesvol bij De Graafschap. Hij had een sociale kant, maar er was duidelijkheid en hij was ook echt wel de baas. Dit is hoe we het doen. Er was iets meer afstand misschien. Van iedere trainer neem je wel iets mee. Ik voel me prettig door gewoon normaal met spelers om te gaan. Soms sta je ertussen en soms juist erboven. Ik vind het belangrijk een relatie met ze te hebben, zodat ze zich prettig voelen."

De naam van de Argentijn Diego Simeone valt van Atletico Madrid. "Als voetballer sprak hij mij al erg aan. Ik hou wel van zijn beleving en uitstraling langs de kant", lacht Meijer. "De intensiteit van die ploeg, het afjagen en samen verdedigen met maar één ding dat telt en dat is winnen. Je hoort ook nooit dat spelers niet hem overweg kunnen. Hij krijgt het altijd weer voor elkaar om met zijn allen hetzelfde doel te hebben en er het maximale uit te halen. Ik vind dat mooi."      

Meijer was zelf ook een ouderwetse mannetjesputter. Ongepolijst en weinig sierlijk en frivool. Maar de clubicoon van De Graafschap stond er altijd, las het spel als controleur in de as, kon bikkelhard zijn en beschikte over een ongekende winnaarsmentaliteit. "Ik had een bepaalde agressiviteit nodig, anders bleef ik niet op de been", schetst hij zichzelf. "Ik wil ook dat NEC op het randje speelt. Spelers moeten uitstralen dat ze dit shirt mogen dragen." 

Het zijn woorden die Meijer ongetwijfeld ook gebruikte toen hij samen met scout Nick Kersten en algemeen en technisch directeur Wilco van Schaik op audiëntie was in Ouwehands Dierenpark in Rhenen. Eigenaar Marcel Boekhoorn, supporter, sponsor en succesvol ondernemer, wilde kort na zijn aanstelling als hoofdtrainer wel eens horen wat de plannen waren.

Meijer lacht en zag hoe Boekhoorn vanuit zijn kantoor de gorilla's voerde: "Ik heb daar inderdaad wel even mijn ogen uitgekeken. Maar het was hartstikke leuk om een presentatie te geven, zodat hij een goed beeld kreeg van de ideeën. Boekhoorn is een man met een duidelijke mening, maar die heb ik ook. We weten wat we willen en hij heeft daar vertrouwen in. Nee hoor, ik ben niet ineens zenuwachtig omdat ik tegenover Marcel Boekhoorn zit. Ik heb wel veel respect voor hem. Uiteindelijk hebben we allemaal hetzelfde doel."

Dat doel is NEC zo snel mogelijk terugbrengen naar de eredivisie, net als zijn voormalig werkgever De Graafschap dat wil. "Ik denk dat NEC als club iets groter is", vergelijkt Meijer. "Dat is de stad Nijmegen natuurlijk ook. Er zijn hier ook meer investeerders. Dat maakt het wel eens lastig in het beleid. Emotie voert vaak de boventoon, mensen hebben een mening maar als trainer kan ik dat afbakenen. Ik zit niet met iedereen aan de telefoon en heb met een clubman als Ron de Groot naast me een goede ervaringsdeskundige. Het is nu al best een tijdje rustig. NEC is gewoon een echte volksclub en voor mij is het een geweldige uitdaging om te proberen weer omhoog te gaan."  

"Of ik De Graafschap nadrukkelijk volg? Ik heb ze nog niet gezien, maar ik hoor natuurlijk genoeg. Vanuit mijn huis zie ik het stadion liggen en natuurlijk heb ik ook wel direct gekeken wanneer wij in Doetinchem zouden spelen. Ik heb daar tenslotte negen jaar gevoetbald en veel aan de club te danken. Maar de focus ligt volledig op mijn eigen team waarmee ik stappen wil maken. NEC heeft mij al veel gebracht en de club leeft enorm. Ze kunnen ook goed een potje nuilen en dat is soms een andere manier dan ik gewend ben. Maar ik heb echt gevoel bij NEC gekregen en hier ook al veel meegemaakt." 

Meijer is een echt voetbaldier. Het spelletje laat hem niet snel los. Een workaholic wil hij zichzelf niet noemen, zijn vak ziet hij nog altijd als hobby. "Ik ervaar het niet als werk, omdat ik er echt plezier in heb. Voetbal zit wel constant in je hoofd en ik ben er ook heel veel mee bezig. Het is mijn eerste grote job als trainer en dan kijk je veel wedstrijden, je leest boeken over teamontwikkeling of bent op de laptop beelden aan het bestuderen. Nee, een controlfreak ben ik ook niet. Ik hou van samenwerken in een team, zo was ik als speler ook. Dus wil ik ook niet alles controleren, maar geef vaak verantwoordelijkheid uit handen." 

Hij verdiept zich ook nadrukkelijk in de huidige generatie sporters. Hoe staan zij in het leven? Wat houdt hen bezig? Meijer: "Je merkt dat er tegenwoordig heel veel behoefte is aan directe feedback. Spelers vinden het prettig om te werken met beelden. En veel gaat natuurlijk met de telefoon. Daar moet je als trainer ook open voor staan. We communiceren anders dan in mijn tijd en het is logisch dat je daarin mee moet", vindt Meijer. 

"Tegelijkertijd zijn er bij mij wel duidelijke regels en omgangsvormen. We letten ook zeker op dat die telefoon er niet continu is. Dat willen we zeker niet. Onze hoofd opleidingen Dennis te Braak zegt wel eens dat een team vaak een afspiegeling is van de trainer. Dat denk ik ook. Wat ik bij NEC wil is dat we een team zijn, dat er altijd hard wordt gewerkt en er altijd beleving is. De NEC-cultuur met een duidelijke eigen identiteit. Namelijk dit is wie we zijn en dat stralen we samen uit."