Nieuws

Zin in Zondag | De dominee komt voorbij | Marije Klein

Journalist, schrijfster, docent Marije Klein
Journalist, schrijfster, docent Marije Klein
Zes weken vakantie. Een eeuwigheid!
Luister hier naar het fragment
Het is bijna vakantie. Schoolvakantie wel te verstaan. Mijn kinderen zijn blij, ze kijken uit naar een eeuwigheid van zes weken, waarin ze weer even alleen maar kind en puber mogen zijn. Spelen, uitslapen, niks doen. Heerlijk.
Maar op de school waar ik les geef, is het vaak ook anders. Natuurlijk zijn daar veel leerlingen, allemaal jongvolwassen, blij met de aanstaande vrijheid. Maar helaas zijn er ook andere, minder gelukkige leerlingen. Er moet afscheid genomen worden. En als er iets moeilijk is, dan is het afscheid nemen. Al is het maar voor zes weken, zoals gezegd een eeuwigheid voor jonge mensen. In het oude normaal zouden mijn leerlingen, die ik stiekem ook mijn kinderen noem, nog even het laatste weekje flink aan elkaar klitten, de eeuwige liefde uitspreken, plannen maken met elkaar voor de vakantie, of juist ruzie gaan maken.
En daartussen zitten er altijd een paar, waar mijn hart extra naar uitgaat. De leerlingen die NIET uitkijken naar de vakantie. Omdat ze dan zes weken niet naar school kunnen. School waar het juist zo veilig was. Waar ze even weg waren van huis, het thuis van verdriet of geweld. Waar alleen het mantelzorgen wacht, de verslaafde vader of de minachtende moeder. Sommige van die leerlingen hebben uitzicht op zes weken verliezen van hun eigen game-, alcohol of gokverslaving. Juist die kinderen, die het liefste bij ons allemaal zouden blijven, maken ruzie. Want als je boos bent is het makkelijker afscheid nemen.
‘Die stomme school is toch ook niet alles? En misschien komen ik wel helemaal niet meer terug volgend jaar. Zo stom is die school en iedereen die erbij hoort. Misschien kan ik toch maar beter vakantie hebben. alles beter dan dit …’
Ik weet dat juist het kind dat ruzie maakt, het kind is dat het liefst zou willen blijven.
Nu, in het zogenaamde nieuwe normaal, moet ik anderhalve meter afstand houden. Ook van die boze leerling, die ik zo graag nog een stomp op zijn schouder zou geven voor de vakantie, of een aai over haar bol. Die ik wel een fijne vakantie wens, terwijl ik weet dat mijn wens waarschijnlijk ijdel is.
Daarom een vraag aan jullie allemaal, iedereen die luistert. Willen jullie een keer extra omkijken naar juist dat boze kind? Je buurjongen, of je nichtje, waarvan je weet dat die het niet makkelijk heeft. Hij of zij heeft juist in de vakantie, leeg van structuur, jouw hulp extra nodig. Vraag hem eens om te helpen in de tuin. Of loop eens bij haar binnen om te kijken hoe het met haar gaat.
Als we allemaal, met elkaar, wat extra omkijken naar degene die het nodig heeft, dan zie ik dit boze jonge mens in augustus weer terug. Gezond en wel en hopelijk niet al te erg beschadigd. Na zes weken vakantie. Een eeuwigheid voor jonge mensen.
💬 WhatsApp ons!
Heb jij een tip of opmerking voor de redactie? Stuur ons een bericht op 06 - 220 543 52 of stuur een mail: omroep@gld.nl!