Nieuws

CORONACOLUMN | Bezinning leidt tot adempauze bij volleybalster Slöetjes

Lonneke Sloetjes met haar ouders tijdens een fietstocht door de Achterhoek
Tal van prominenten uit de Gelderse sportwereld geven een inkijkje in hun leven. Topvolleybalster Lonneke Slöetjes uit Lichtenvoorde doet ook mee. Een openhartig en verrassend verhaal.
LICHTENVOORDE - Tal van prominenten uit de Gelderse sportwereld geven een inkijkje in hun leven. Topvolleybalster Lonneke Slöetjes uit Lichtenvoorde doet ook mee. Een openhartig en verrassend verhaal.
'Voor het eerst in jaren zie ik pas echt goed de overgang van de winter naar de lente in onze prachtige Achterhoek. Alles bloeit en is zo mooi groen. De afgelopen jaren was ik altijd onderweg. Ontzettend druk met het volleybal bij mijn clubs in Turkije en Italië. Soms hadden we drie weken achter elkaar geen enkele vrije dag. Ik leef daarom nu in een totaal andere wereld.'
CORONACOLUMN | Bezinning leidt tot adempauze bij volleybalster Slöetjes

Saamhorigheid

'Door corona zit ik al ruim anderhalve maand thuis in Lichtenvoorde. Maar het is hier zo heerlijk. Vaak is het moeilijk uit te leggen aan anderen wat het is waarom ik zo geniet van deze regio. Het is de cultuur en onze saamhorigheid die ik gewoon prachtig vind en zo waardeer. Mensen staan, juist nu, voor elkaar klaar en helpen waar nodig. In de Achterhoek gebeurt dat zonder nadenken en ik draag daar zelf graag aan bij. '
Een fraaie zonsondergang in de Achterhoek (eigen foto)
'Het is een tijd van bezinning, zeker ook voor mij. In deze periode heb ik veel nagedacht en geanalyseerd wat me bezighoudt en wat ik de afgelopen jaren heb gedaan. Terwijl ik toch best een luchtig en nuchter persoon ben. Mijn gedachten heb ik ook opgeschreven. Voor het eerst in mijn sportieve loopbaan lukte dat nu allemaal, want ik had er alle tijd voor. Wat wil ik? Wat zegt mijn gevoel? Daar heb ik naar geluisterd. En ja, ik heb ook antwoorden gekregen.'

Geen zin meer

'Ik heb besloten voorlopig even een pauze te nemen. Tot januari stop ik met volleybal. Geen nieuwe club dus en ook geen Nederlands team. In deze tijd lopen er vaak veel onderhandelingen voor het volgende seizoen, maar bij alle opties die voorbijkwamen kreeg ik geen goed gevoel . Brazilië en China waren mogelijkheden, ik zie het alleen niet zitten. Ook omdat ik de afstand met mijn familie niet te groot wil hebben. Ik kwam tot de conclusie dat ik geen zin meer heb in het spelen van wedstrijden.'

Commitment

'Om dat goed uit te leggen, zal ik er proberen wat dieper op in te gaan. Mijn schema's waren altijd vol en moordend. Twee wedstrijden per week met veel vliegen. Door de club wordt er altijd aan je getrokken. Zeker toen ik in Turkije speelde, was de druk altijd enorm. Ik dacht een jaartje op mijn ervaring wat meer te genieten in Italië, maar merkte dat ik daar veel moeite mee had. Je committeert je altijd aan de club waar je voor speelt. Spelen voor Oranje? Het is bijna een soort landsbelang en automatisch ga je door, omdat je ook niemand wil teleurstellen.'
Sloetjes verbijt de teleurstelling tijdens het OKT in Apeldoorn na de uitschakeling voor De Spelen (Foto: ANP)

Rand van de afgrond

'Ik wil het niet te groot maken hoor, want ik ben geen chirurg die het leven van een mens in handen heeft. Daarom is het ook moeilijk uit te leggen. Maar vooral het mentaal steeds weer opladen kostte ontzettend veel energie. Je hebt als topsporter te maken met veel adrenaline die vrijkomt. Op vechtlust vulde ik die steeds weer bij. Soms voelde het alsof ik op de rand van de afgrond stond voor belangrijke wedstrijden. Je moest jezelf ertoe zetten, want over een paar uur moest je weer volledig los en altijd winnen.'

Verantwoordelijkheid

'Het afgelopen jaar heb ik steeds meer gemerkt dat ik mezelf die druk oplegde. En dat minder vanuit extern komt. De publieke opinie dus, of de club en de trainer. Ik ben een perfectionist, maar voel ook altijd verantwoordelijkheid. Verliezen als team trek ik mezelf bijvoorbeeld heel erg aan. Wat ik vroeger kon, heel veel punten scoren, wil je nog steeds kunnen. Maar je wordt ook ouder. Dat is soms confronterend.'

Manana Manana

'Ik heb te weinig naar mijn gevoel geluisterd. Deze beslissing is met het hart genomen en niet met het hoofd. Dat brengt mij terug naar de Achterhoek die ook in mijn hart zit. Ik had voor deze zomer al wat plannen gemaakt zoals het festival mañana mañana in Vorden, maar dat gaat natuurlijk allemaal niet door.'
'Gelukkig vermaak ik me prima. Ik mormel hier en daar wat rond, ren een beetje met Femke Stoltenborg in de Achterhoekse natuur of zit gewoon lekker met mijn vriend in de tuin.'

Bijlesje

'Mijn ouders zie ik helaas alleen op afstand. Het is te riskant, zeker met mijn moeder die met een progressieve vorm van de ziekte van MS tot de kwetsbare groep behoort. Ik heb ze al maanden geen knuffel kunnen gegeven. Dat is moeilijk. Maar tot er een vaccin is, zal dat ook zo blijven. Ik wil niet dat zij besmet raken.'
'In het begin hadden we alleen contact door het raam. Nu kom ik gelukkig wel weer iets vaker binnen. Een voordeel van deze tijd is ook dat ik mijn studie bedrijfskunde weer heb opgepakt met het vak financieel management. Ik heb eigenlijk nog wel een bijlesje nodig, dus als iemand zich geroepen voelt, houd ik me aanbevolen.'
💬 WhatsApp ons!
Heb jij een tip of opmerking voor de redactie? Stuur ons een bericht op 06 - 220 543 52 of stuur een mail: omroep@gld.nl!