Topsport en corona: Marjolein Buis vindt mensen helpen nu belangrijker dan tennis

De 32-jarige Buis zit vooral thuis in Beuningen. 'En dat is raar. Want ik kan mijn sport niet uitoefenen, maar dit is een bizarre tijd. Normaal gesproken had ik nu in Daegu gezeten in Zuid-Korea om een toernooi te spelen. En Roland Garros zou er al aan komen. Dat is een van de mooiste toernooien voor mij, omdat het zo dichtbij huis is. Familie, vrienden en sponsoren kunnen dan komen kijken. Maar een streep erdoor. En dat geldt ook voor Wimbledon en de Spelen dit jaar. Het wordt nu Tokio 2021.'

Bekijk de beelden. De tekst gaat eronder verder. 

'Met de situatie in de wereld nu is sport van ondergeschikt belang. Het gaat om de gezondheid van mensen. Sporten is niet belangrijk nu. Het treft mij persoonlijk, dat is vervelend, maar ik zit veel liever thuis met iedereen dan dat ik risico's zou nemen voor mezelf en anderen. Ik krijg veel mee van wat er in andere landen gebeurt. Ik heb kennissen over de hele wereld en zie wat voor maatregelen ze overal nemen. Ik zie ook veel foto's en filmpjes en heb persoonlijke gesprekken met spelers in het buitenland. De hele wereld is in crisis. Ik zit veilig thuis en heb niks te klagen, maar we hebben allemaal geen idee hoe lang dit nog gaat duren. Je weet niet waarop je je moet instellen.'

Toen de coronacrisis echt toesloeg, zat de rolstoeltennisster nog in het buitenland. 'Ik zat in de Verenigde Staten toen Trump aankondigde dat hij vrijdagavond het vluchtverkeer tussen Europa en Amerika stil zou leggen. Het was woensdag en het toernooi, dat ik aan het spelen was, werd verder afgelast. Alle spelers gingen op zoek naar een terugvlucht. Ik was wel bang dat ik niet terug zou kunnen. Ik wilde omboeken, maar dat lukte niet, omdat iedereen dat probeerde. Dus hebben ze voor mij maar een nieuwe vlucht geboekt. Liever maar wat meer geld kwijt zijn en thuis komen dan weet ik hoeveel maanden in Amerika moeten blijven.'

In Nederland drong de ernst van de situatie nog meer door. 'Ja, ik heb me in eerste instantie niet op mijn eigen sport gericht, maar op wat ik voor anderen zou kunnen doen. We hebben met een aantal mensen Coronahulp Beuningen opgezet. Wij bieden iedereen uit de gemeente Beuningen een platform om hulp te vragen als je zelf geen boodschappen meer kunt doen of de hond niet uit kunt laten of andere problemen hebt. We hebben het opgezet via Facebook en veel mensen hebben zich opgegeven als vrijwilliger. Iedereen in de vier dorpen in deze gemeente heeft een flyer in de bus gehad. Het loopt goed, de hulpvragen komen wel los. Hoe langer dit duurt, hoe meer mensen in nood komen. We kijken nu wat we nog meer uit het platform kunnen halen. Misschien acties opzetten voor kinderen, iets van positiviteit brengen. Om zo toch wat voor de dorpen te kunnen betekenen.'

Ondertussen werd de training ook weer opgepakt. 'Ik fiets buiten met de handbike en binnen op de hometrainer, die ik speciaal voor deze gelegenheid gekocht heb.'Trainen met de handbike

'En ik doe fitnessoefeningen in de slaapkamer, want ik kan niet naar de sportschool. En heel vervelend dat ik niet kan tennissen. De eerste weken maakte mij dat niet uit, want gezondheid gaat voor alles. Maar nu lijken het maanden te worden dat ik niet zou kunnen tennissen. Vandaar dat ik nu op zoek ben naar een tennisbaan in de buurt. Een privébaan bij mensen in de achtertuin, waar ik wel een balletje zou kunnen staan. Met tennis sta je wel op veilige afstand van je sparringpartner.'

'Ik had mij dit jaar heel anders voorgesteld. Mijn afscheidsjaar, nog één keer alle mooie toernooien spelen en afscheid nemen van alle mensen die ik al meer dan tien jaar ken. Maar Roland Garros en Wimbledon gaan al niet door. En ik had mijn carrière willen afsluiten op de Paralympische Spelen, maar die zijn uitgesteld tot 2021. Bij het rolstoeltennis zou de kwalificatiedatum 8 juni zijn, maar nu is de ranglijst op 8 maart al bevroren. En ik sta vierde. Dus dat zou wel goed moeten komen.'Marjolein Buis slaat een balletje in haar tuin

Toch zijn de Spelen hoogst onzeker. 'Maar na 2020 gaat er een nieuw classificatiesysteem in. En heb je zoals ik een zeldzame aandoening, dan val je buiten de boot. Ik zou dus vanaf 2021 niet meer mogen tennissen, maar het is afwachten of deze regeling misschien ook een jaar wordt doorgeschoven. Ik heb me mentaal ingesteld om in de herfst een punt te zetten achter mijn loopbaan. En me dan te richten op mijn studie psychologie. Ik ben bezig met een master klinische psychologie. Ik ben de laatste weken onbewust al bezig met het leven dat ik na oktober wil gaan leiden. Vandaar dat ik toch weer twee keer in de week wil gaan tennissen om toch die binding te houden en voor september weer kan optrainen voor de US Open.'

Zie ook: Marjolein Buis: dit voelt zo oneerlijk