Topsporters en corona: Estavana Polman trekt zich terug in huis aan strand

Even buiten Esbjerg, de havenstad waar het bekende sportkoppel een appartement bezit, leeft de populaire Arnhemse momenteel bewust in afzondering. 'Ver weg van iedereen', meldt Polman. 'We zitten in een huisje op een hele rustige plek. In the middle of nowhere, langs het strand. Er is daar ook een grote tuin, dat is fijn voor de kinderen. Momenteel zijn we weer even thuis, maar ik denk dat we goed gehandeld hebben door dit te doen. Het is top.'

Denemarken was één van de eerste landen die in een zogeheten lock down ging en waar de grenzen op slot gingen. 'Niet zoals in Italië hoor', nuanceert Polman die al sinds 2013 voor Team Esbjerg handbalt. 'We mogen wel naar buiten, maar het was en is nog steeds rustig hier. Eigenlijk zijn er in Esbjerg nooit veel mensen op straat', lacht ze. 'Overal zie je nu strepen op de weg en houden de mensen serieus afstand van elkaar.' 

Polman wil ondanks de verwarrende en moeilijke tijden ook proberen te genieten. Tegelijkertijd zegt ze met klem: 'Begrijp me niet verkeerd. Ik vind dit een verschrikkelijke tijd en hoop dat het allemaal snel over is. Mensen moeten zich echt aan de regels houden en verstandig zijn. Dan zijn we er misschien over een paar maanden vanaf.'

De 27-jarige Polman, die in december met Oranje wereldkampioen werd in Japan, is een persoon die leeft in het moment. En dus zegt ze: 'Je bent nu echt eens voor een lange tijd samen. Dat is ook weer heerlijk, want het komt in ons normale leven niet voor. Dit zien we dan ook maar als onze vakantie en dan moet je er vind ik ook het beste uithalen. Ik neem echt mijn tijd voor dingen.'

Over de verstrekkende gevolgen voor haar favoriete sport denkt ze nauwelijks na. Door een prachtige interland in een stijf uitverkocht Ahoy ging een streep. De Olympische Spelen waar Nederland als één van de favorieten naar toe zou gaan, zijn uitgesteld. 'Begrijpelijk en de enige juiste beslissing', reageert de spelverdeelster meteen. 'Voor de mensen die het organiseren is het misschien lastig, maar dit kon toch helemaal niet? Ik heb niet eens gebaald moet ik je zeggen.' 

Ook de sportwereld is volledig in de ban van het coronavirus. Alles ligt plat. Polman: 'Natuurlijk heb je vele vragen. Je weet niet wat er gaat gebeuren. Spelen we de laatste drie competitieduels hier in Denemarken nog uit? Wat gebeurt er met onze Champions League en de EK-kwalificatieduels? Moet je nu juist naar een spanningsboog zoeken of even relaxen? Het zijn natuurlijk niet de ideale voorbereidingen als het seizoen toch nog wordt afgemaakt. Maar ach, handbal is net als fietsen. Ook dat verleer je niet.'

Aan de fraaie Deense kust, in alle stilte, houdt Polman zich fit. Soms traint ze samen met haar vriend Rafael van der Vaart, maar vaak ook alleen. 'We wisselen het af, want er moet ook iemand oppassen, hè? Soms doet die kleine mee met oefeningen. Als ik een lichtgewicht nodig heb. Voor een zwaarder gewicht neem ik Raf mee', grapt ze als altijd.

Dan weer serieus: 'Ik moet zeggen dat ik dit in het begin allemaal wel creepy vond. De video's die je ziet uit Italiaanse ziekenhuizen. Ik vind het heftig. Nu er wat meer duidelijkheid is, ben ik wel weer relaxter. Maar ook ik heb een opa en oma en een dochtertje die je nu regelmatig temperatuurt. Je wil dat dit snel voorbij is en dat mensen niet besmet raken.'

Haar sport relativeren heeft ze altijd goed gekund. Polman is bloedfanatiek en gedreven tot op het bot als ze op de vloer staat. Maar handbal is zeker niet alles in het leven van de Arnhemse die op het WK werd verkozen tot beste speelster. 'Sport is maar sport. Eigenlijk is het niks, niet belangrijk. Niemand doet hier iets aan. Iedereen moet nu zijn eigen manier vinden om hier doorheen te komen.'