Voormalig NEC-voorzitter Van Delft overleden: De Grote Dikke Leider is niet meer

Van Delft werd in 1997 voorzitter van de Nijmeegse club en trad in 2006 terug. Daarna was hij nog wel als aandeelhouder betrokken bij NEC.

Toen Hans van Delft in april 1997 de voorzittershamer overnam, was NEC een zieltogende club. Degradatie dreigde, financieel stond de club er slecht voor en kwamen er ook niet veel toeschouwers naar de zwaar verouderde Goffert. Van Delft, een succesvol ondernemer die zelfs de Quote 500 haalde, benadrukte direct dat hij zelf geen verstand van voetbal had. Hij verzamelde mensen om zich heen die wel over specifieke voetbalkennis beschikten, zoals Leen Looyen en Sije Visser. De voorzitter wilde de club vooral vanuit zijn eigen ervaring in het bedrijfsleven gaan runnen en liefst ook niet te lang.

NEC bleef met kunst- en vliegwerk via de nacompetitie in de eredivisie en Van Delft besloot dat het nooit meer zo penibel mocht verlopen. Daarom werd er flink geïnvesteerd in de selectie met met sfeermaker Jim Calderwood als trainer kwam er een flinke opleving. Een jaar later werd NEC al achtste en in het seizoen 1998/99 draaide de club zelfs mee in de subtop en kwamen de topclubs met angst en beven naar De Goffert. Aartsrivaal Vitesse verspeelde in Nijmegen essentiële punten om de Champions League te halen.

Ondertussen werd het zwaar vervallen stadion verbouwd. In 2000 ging het even sportief wat minder en ontsnapte de club aan degradatie, maar werd wel de bekerfinale gehaald en met 2-0 verloren van Roda JC.

Met de komst van Johan Neeskens kreeg NEC een nieuwe impuls. Jonge talenten kwamen naar Nijmegen en Neeskens boetseerde een elftal dat moeilijk te verslaan was en in 2003 zelfs Europees voetbal haalde. Daarna kwam de klad erin en op de kerstborrel in 2004 werd bekend gemaakt dat de trainer was ontslagen. Dat zorgde voor interne verdeeldheid binnen NEC, maar Van Delft verdedigde de beslissing. De zaakwaarnemer van de trainer zou te hoog spel spelen de prestatiecurve ging alleen maar omlaag. De voorzitter erkende ook dat hij al veel langer dan gepland de functie vervulde.

In 2006 vond hij het welletjes en stopte Van Delft als voorzitter. Hij kreeg een groots afscheid in het stadion, werd benoemd als erevoorzitter en als cadeau ontving hij onder meer een racefiets.

Hij bleef wel nadrukkelijk betrokken bij de club, onder meer als aandeelhouder. En in 2008 was hij erbij toen NEC furore maakte in Europa met wedstrijden tegen Dinamo Boekarest, Spartak Moskou, Udinese en Hamburger SV. En hij werd ook benoemd tot ereburger van Nijmegen.

Bij de supporters was Van Delft al snel razend populair. Toen hij voorzitter werd, leefde de club op gespannen voet met de ontevreden fans en werden de rolluiken diverse malen gesloten vanwege bestormingen. De voorzitter ging direct de confrontatie aan en kende daarbij volstrekt geen angst. Hij kwam al snel op goede voet te staan met de harde kern van de club, die hem respecteerde. Van Delft schuwde het ook niet om een biertje met ze te drinken. Hij kreeg ook al snel een bijnaam: De Grote Dikke Leider, vaak ook kortweg GDL genoemd. En ook zeer recentelijk bleek nog zijn populariteit, toen Legio Noviomagum hem een eerbetoon bracht.

Van Delft was jarenlang een echt boegbeeld van NEC. Hij was aimabel in de omgang, maar keihard en direct als het nodig was. Zijn zakelijke aanpak werd niet altijd door iedereen gewaardeerd, maar het trok NEC wel weg uit de anonimiteit en zette Nijmegen nadrukkelijk op de kaart. De GDL sprak altijd met een wat brommende stem die kon aanwellen tot stormkracht als iets hem niet beviel. Hij was een kettingrokende man, de laatste persoon die ooit tijdens een live-uitzending van Omroep Gelderland in de studio heeft gerookt.

De laatste jaren kampte hij al met gezondheidsproblemen, maar hij bleef als het mogelijk was wedstrijden van NEC bezoeken. Frans Hendriks, de sponsor van de eeuw bij NEC met wie hij nauw samenwerkte, herinnert zich de ex-voorzitter als volgt: 'Vanaf april 1997 tot juli 2006 was Hans van Delft de drijvende kracht bij NEC. Zijn uitermate commercieel talent en overtuigende kracht om iets te bereiken heeft NEC toen tot een stabiele eredivisieclub gemaakt. Mijn samenwerking toentertijd was een genot om samen iets met hem te bereiken voor de stad Nijmegen. Hans rust in vrede.'