Nieuws
'Het was gaan als de brandweer', chauffeur dijkenredders blikt terug op hoogwater
OCHTEN - Als chauffeur voor dijkenbouwer Reductum maakt Cor van Blijderveen in 1995 de doorbraak mee van een dijkje in Venlo. Het is het eerste signaal dat het ook bij hem thuis in Opheusden wel eens heel kritiek kan worden. Als zijn gezin op dinsdag 31 januari veilig in Rhenen is, werpt Cor zich op om zand te rijden om de dijk bij Ochten te redden.
'Wat water kan doen, dat kun je nooit voorblijven', vertelt Van Blijderveen die met zijn collega's in die laatste dagen van januari 1995 van een project in Venlo moest vluchten toen een tijdelijke dijk doorbrak. 'Dat gaat zo snel, met zoveel geweld. Je kunt een grote kerel zijn, met een grote mond, maar dan word je pas klein.'
Bekijk hier de hele reportage met Cor van Blijderveen (tekst gaat daaronder verder):
'Het was gaan als de brandweer', chauffeur dijkenredders blikt terug op hoogwater
De chauffeur weet zich de gebeurtenissen rond het hoogwater in de Betuwe vandaag de dag nog in detail te herinneren. Dagenlang rijdt hij onafgebroken heen en weer tussen de zandwinplas bij Valburg en Ochten om in allerijl de dijk te versterken.
Echt niet veilig
'Dat was dus echt gaan als de brandweer', blikt hij terug. 'Zo veel en zo hard en zo snel mogelijk. Want het was op dat moment echt niet veilig. Op die maandag en op die dinsdag was het dus echt zeer kritiek. En als je dan in de nacht naast die dijk staat en je ziet dat water erdoor komen... dan komt het heel erg dichtbij.'
Hij probeert er niet te veel bij stil te staan wat er gebeurt als de dijk het begeeft. 'Als ik zo meteen terugkom, kan ik er nog komen?', speelt door zijn hoofd. 'Is er nog een dijk om iets tegenaan te leggen? Als dat water komt, wat ik dus in Venlo gezien had, dan is dit allemaal weg. Dan staat er geen steen meer overeind.'
Gebied gespaard gebleven
De militaire inzet maakte volgens Cor het verschil bij het redden van de dijk. 'Toen die militairen met hun materiaal kwamen konden we pas vooruit. En toen hebben we in een dag, anderhalve dag tijd ontzettend veel werk verzet. Dankzij de militaire inzet is het gebied gespaard gebleven van een verschrikkelijk grote ramp.'
In zijn huiskamer staat een beeldje ter herinnering aan de strijd tegen het hoogwater. Hij kreeg dit een jaar later tijdens een bijeenkomst waar de dijkenredders gehuldigd werden.
'De mensen stonden gewoon te janken langs de straat, dat wij dat gedaan hadden voor hun. Het kwam bij mij niet op om dat niet te doen. Het was mijn eigen leefgebied, dat doe je toch? Mijn huis stond daar ook in. Als de dijk gegaan was, dan had ons huis ook tot aan de nok toe onder water gestaan.'
Lees en deel herinneringen in de Omroep Gelderland Facebookgroep Hoogwater in 1995, evacuatie Rivierengebied.
