Dito heeft een prachtig nieuw thuis: 'Hij gaat hier nooit meer weg'

Talloze mensen stuurden het asiel een bericht dat zij Dito wel in huis wilden nemen. De familie Pluijmen uit Maastricht kwam ook echt in actie en is nu dolgelukkig met Dito.

Zijn nieuwe baasje Paul praat honderduit over de komst van de staffordshire naar Limburg. Hoe zijn vrouw hem na de nachtdienst wakker maakte en hem wees op het verhaal van de hond op Omroep Gelderland. Hoe zijn ogen haar waren bijgebleven en of zij Dito niet konden ophalen in Dierenopvangtehuis Bommelerwaard in Bruchem. 'Toen ik het filmpje zag en begreep dat het andere gezin hem na twee dagen al had teruggebracht, brak er iets', vertelt Paul.

Hij spreekt uit ervaring. Paul is al jaren hondenbegeleider en helpt mensen om te leren gaan met hun viervoeter. Zijn vrouw en hij hadden tot drie maanden geleden zelf een hond, een havanezer die luisterde naar de naam Rosie. Haar baasjes moesten haar laten inslapen, omdat de hond blind was geworden en hard achteruit ging. Ze missen haar nog iedere dag, maar de komst van Dito heeft de pijn flink verzacht.

Toen Paul en zijn echtgenote de hond ophaalden in Bruchem, was Dito meteen enthousiast. Maar Paul wist al direct dat dat niet automatisch betekende dat het zo zou blijven. 'En inderdaad, in zijn eerste week bij ons zag je heel duidelijk dat hij terughoudend en schichtig was.'

'Hij is zijn vertrouwen in de mensen door de jaren heen echt verloren', zegt Paul. 'Maar Dito zoekt eigenlijk gewoon duidelijkheid en structuur. Zodra hij die heeft, gaat hij je vertrouwen. Daar zijn we nu hard mee bezig.'

Daar stelde hij zich ook op in toen hij Dito ophaalde: hij wist dat het dier vier tot zes weken nodig zou hebben om echt gewend te raken aan zijn nieuwe omgeving en baasjes. De dierenopvang vroeg hem voor alle zekerheid wel het hemd van het lijf, om te voorkomen dat Dito nogmaals teruggebracht zou worden naar het asiel.

Een hond in huis nemen is één, een hond echt aankunnen is een tweede, leerde het asiel weer. Het vorige gezin dat hem ophaalde hing na twee dagen al aan de lijn met de mededeling dat ze Dito terug wilden brengen. Hij had in huis geplast en iets omgestoten.

Zie ook: Jammer! Dito is weer terug in het asiel, maar verlangt nog steeds naar een thuis

Dat is ook gebeurd in Maastricht. 'Ik zette de stofzuiger aan, om te kijken hoe hij daarop zou reageren', zegt Paul. 'Hij schrok er erg van en plaste meteen op de vloer. Gelukkig hebben we tegels, dus ik heb er een dweil overheen gehaald en het meteen schoongemaakt. Ik heb hem aan de stofzuiger laten wennen en daarna is het niet meer gebeurd. De eerstvolgende keer dat ik weer ging stofzuigen kwam Dito nieuwsgierig snuffelen.'

Het hoort bij een staffordshireterriër, een hond die vaak een speciale gebruiksaanwijzing heeft. Dito is wat dat aangaat niet anders. De prullenbak in huis liep bijvoorbeeld schade op, toen de hond er iets te enthousiast mee omsprong en de bak aanzag voor een vrouwtjeshond.

Toen hij een derde keer op de bak afliep, gaf zijn baasje een ferme tik op de deksel en sprak hij Dito vermanend toe. 'En dat heeft geholpen. Hij weet nu: oei, als ik bij die prullenbak kom, vindt de baas dat niet goed', aldus Paul.

Zaterdag belde Paul naar Dierenopvangtehuis Bommelerwaard met de mededeling dat Dito in Maastricht blijft. 'Hij gaat absoluut niet meer weg, nooit. Alles wat hij goed doet, belonen we. En wat niet goed gaat, leren we af.'

'Hij is ook al meegeweest naar ons hondenclubje, waar ik hem zelfs even met een medebegeleider heb laten lopen. Dat ging heel goed. Hij is zijn grenzen langzaam aan het verleggen en aan het kijken wat wel en niet mag. Hij verdiende een mooie plek en die heeft hij ook gekregen.'