Doodsbang voor skiën? Training tegen ski-angst

Heleen Rieks uit Huissen gaat al jaren op skivakantie maar ging zelf nooit van de steile helling af. Doodeng, vond ze. Ze ging liever wandelen. 'Ik heb op m'n twintigste tijdens een jeugdreis wel drie dagen les gehad, maar daar ben ik toen mee gestopt. Ik kon het niet bijbenen. Jaren later heb ik een keer privéles gedaan met een nichtje, maar die leraar had meer oog voor mijn nichtje dan voor mij.'

Zo kreeg ze het skiën nooit onder de knie en zorgde de angst er uiteindelijk ook voor dat ze het nooit meer oppakte. 'Je hebt geen controle, je gaat de diepte in, mensen vliegen over elkaar heen. Dat durfde ik niet', vertelt Heleen.

Tot haar dochter vorig jaar de smaak van skiën te pakken kreeg en zei: 'Mam, het zou toch zo gaaf zijn om met jou te skiën'. Tijd om de angst eens serieus aan te pakken en dus zocht Heleen hulp: bij Indoor Ski Arnhem. 

'Ooit hebben mensen bedacht: skiën, dat lijkt me leuk. Het is ook de sfeer eromheen: je gaat op vakantie, de bergen in, in de sneeuw. Familie en vrienden skiën allemaal, de skihutjes zijn gezellig', zegt skicoach Joyce van den Eijkel. 'Er zitten allemaal leuke kanten aan een skivakantie, dus verzinnen sommige mensen elk jaar opnieuw excuses om toch op skivakantie te gaan. Maar dan worstelen ze zich er doorheen.'

Waarom mensen bang zijn is heel verschillend. Een ongeluk uit het verleden, hoogtevrees, of jezelf overschatten. Van den Eijkel: 'Soms gaan mensen mee op vakantie met al ervaren skiërs die blijven zeggen: nee joh, dat kan jij ook. Zij overschatten wat iemand kan, en dan gebeurt er iets. Dan denk je zelf: zie je wel, ik kan het niet.'

Door mensen op de borstelbaan eerst op hun gemak te stellen, om ze vervolgens te laten vertellen over wat ze dan zo eng vinden, probeert Van den Eijkel die angsten aan te pakken. 'Door de plaatjes op te zoeken van wat ze eng vinden, terwijl het lichaam ontspannen en in control is. Dan voel je dat je het wel kan.'

Heleen Rieks kon het niet uitstaan dat ze niet kon skiën en wilde het zo graag dat ze op training ging. 'De eerste paar lessen stond ik te trillen, maar na de derde les dacht ik: leuk, dit gaat me lukken!' Inmiddels is ze ook weer naar Oostenrijk geweest. 'Daar liep ik wel eerst weer vast, want de piste is toch een stuk breder en het draait om snelheid maken. Dus ik nam weer een privéles. Uiteindelijk heb ik een week lang heerlijk kunnen oefenen. De angst is nu omgezet in gezonde spanning.'