Zin in Zondag | De dominee komt voorbij | Jan Leijenhorst

Luister hier naar het fragment

Dit veurjaor hebbe wi’j de achterhookse vlagge bi’j ons thuus an de vlaggestok op ehangen. Dén moste wi’j nog rechtstreeks bestellen bi’j de Grolsch fabriek. Dat was ton nog het enige adresje waor-j den vlagge kopen kon.  In de loop van het jaor is de achterhookse vlagge der ok in klein formaat, as wimpel en der bunt zelfs stickers met de achterhookse vlagge.  Dee vlagge, wimpels en stickers kö-j no ok gewoon bi’j de VVV halen.  Dat he-w dan ok edaone. En no hebbe wi’j de achterhookse vlagge as sticker ok achterop de auto, naost het kenteken met de Nederlandse vlagge.  

In de vakantie, op de camping, wappern het kleine achterhookse vlaggetje an de veurtente van ons Kipje, onze caravan. 

Waorumme wi-j dat doot?, vraog i’j ow misschien af. Bu-j zo achterhookse gezind, of pronk i’j der geerne met da-j achterhoeker bunt? 

Ach, misschien ok wal een bötjen, Ik hebbe echt wal wat met de achterhookse cultuur, waorin het naoberschap nog op heel volle terreinen in praktijk ebracht wordt. 

Maor op de camping bleek de vlagge meer een uutneudiging.  Want den vlagge was veur völle leu de anleiding um een präötje met ons te maken.  Want de achterhookse vlagge is jo nog neet zo bekend as de Friese vlagge met de pompebladen. Dus de leu vrogen, at ze langs ons kipje lepen, al gauw: "Wat is dat toch veur een vlagge?" En dan he-j 't gesprek al an de gange. 

Den achterhookse vlagge zorgen der veur dat wi'j völle makkelijk met onbekenden an de praot kwammen, waordeur het ok völle makkelijker worden um, zo as to wi’j de buurman zagen äösen met de caravan an de auto koppelen, onze hulpe an te beeden. 
 Hulp gevven en hulp kriegen is makkelijker a-j met mekare an de praot bunt.
 Dat belaeve ik ok met de karke. ’t wil nog wal ens gebeurn dat leu zegt: och, naor de karke gaon dat is veur mi’j neet zo neudig. Ik kanne het allene wal af, geleuven is toch iets persoonlijks? Ik kanne wal veur mi'jzelf zorgen. No, daor geleuf ik niks van.  

Ik zelf hebbe in ieder geval de gemeenschap, het verbonden veulen, hard neudig.  A-j samen in de karke zit, dan besef i’j da-j der neet allene veur staot, dat God der ok nog is, dat de andere leu der ok nog bunt. 

Leu waormet i’j ow vreugde en verdreet könt delen, samen mögt ervaren da-j der to doot. Deur samen naor de karke te gaon veul ik mi’j esteunt. Kan ik ok enthousiast blieven, de mood opbrengen um te blieven geleuven dat het goede het waerd is om edaone te worden. Ik heb de warmte, het enthousiasme en vertrouwen van de ander neudig, um zelf warm enthousiast te blieven, te können blieven vertrouwen in Gods leefde. 

"Een Schot, den dree waeke al neet in de karke was ewest, kreg bezoek van zienen dominee. Nao een korten groet, zaten ze stille bi’j mekare veur ’t vuur van de open haerd. Stille, zonder wat te zeggen, want schotten bunt neet zo van ’t praoten zaten ze zo een half uurtje bi’j knetterende holtvuur bi’j mekare. Ton boog de dominee veurovver en nam zich de tange en pakken een brandende bolle holt uut het vuur en lei dat apart veur de open haerd. Samen keken de twee mansleu hoo alle vuur en warmte uut dat holtblok verdween, töt het nog alleen nog maor wat roken en tenslotte uut ging. De Schot stond op, gaf zien dominee een hand en zei: ‘Begreppen, dominee. Töt zundag.’"