Randstedelingen in de Achterhoek: allemaal op inburgeringscursus?

Via een extern onderzoeksbureau lieten ze hun lezers, nieuwkomers en oorspronkelijke bewoners, reageren op een aantal stellingen. Zo waren de olde en nieje leu het behoorlijk eens over een inburgeringscursus voor nieuwe plattelanders: Bij de nieuwkomers vond bijna 69 procent dat geen goed idee en 66 procent van de oorspronkelijke bewoners vindt het ook niet nodig. 

Maar dat het soms kan schuren, merken de Achterhoekers ook wel. Max van Proosdij kwam met haar gezin zo'n 2 jaar geleden vanuit het Gooi naar Ruurlo. Ze wilde graag zo snel mogelijk 'inburgeren' en nam zitting in het bestuur van de buurtvereniging. 'Je begint toch ook van nul en we kenden hier niemand. Dus ik ben meteen overal aan mee gaan doen. En nu prijst de omgeving ons omdat we zo goed geïntegreerd zijn.'

Maar ze heeft ook wel eens gehoord dat mensen uit de Randstad zich in de Achterhoek vestigen en eigenlijk niet goed weten waar ze aan beginnen. 'Dan klagen ze dat het naar mest stinkt of ze hebben kritiek op hoe het hier reilt en zeilt. Terwijl: ik heb me er eigenlijk over verbaasd hoe mensen elkaar hier accepteren. Hier in de straat is een gezin dat in de tuin Sjamaanrituelen houdt, maar iedereen laat die mensen gewoon.'

Toch neemt de gang van de Randstad naar het oosten steeds meer toe, ziet ook Ingrid Jansen van Stichting Stimuland, een netwerkorganisatie voor platteland in Oost-Nederland. 'De beweging is niet nieuw, maar de komst van mensen uit het westen is de laatste jaren wel geïntensiveerd. Mensen zoeken steeds meer de rust op.'

Jansen ziet nog een verandering ontstaan. 'Eerder pasten mensen zich heel erg aan, maar steeds vaker merk je dat men toch in en andere tijdsgeest leeft. Dat mensen die hier komen wonen opeens wat vinden van tradities bijvoorbeeld.' Ze ziet daarin een belangrijke rol weggelegd voor gemeentes. 'Zonder gelijk te gaan betuttelen moet de gemeente dit soort processen wel in de gaten houden. Het gaat toch over de leefbaarheid. Ze moeten die gemeenschapszin wel waarborgen.'

Gert Hiddink uit Toldijk heeft het met de jaren wel zien veranderen. 'Vroeger was het een heikel punt, stadsmensen in de Achterhoek. Wij hadden thuis een minicamping en de 'stadsen' die daar kwamen waren al bang voor een beetje modder. Tegenwoordig vinden ze het allemaal prachtig als ze hier komen wonen: diertje zus, boompje zo. Maar ik heb er wel ook verschillende gezien die fanatiek aan de slag gaan, maar dan zie je die tuin langzaam verloederen. En dan zijn ze zelf ook zo weer weg.'

Hiddink vindt het wel goed dat er Westerlingen naar de Achterhoek komen 'Goed tegen de ontvolking hier. Maar het is wel jammer dat het vooral ouderen zijn die hier naartoe komen terwijl de jongeren die gestudeerd hebben, naar de grote stad trekken. Dat zorgt hier wel voor vergrijzing.' Zijn dochter Harriëtte vult aan: 'Ja, en die mensen uit het Westen hebben vaak meer geld en kopen dan de huizen hier die de jongelui niet kunnen betalen.'

Kijk hier naar de documentaire 'Ik ben verkocht'. Over Achterhoekse jongeren die moeilijk een woning kunnen vinden. 

Hiddink ziet ook dat veel boeren die stoppen hun bedrijf verkopen aan mensen uit de Randstad. 'Dat is natuurlijk mooi voor die boeren, dat ze toch nog een goede prijs krijgen voor hun boerderij. Maar het doet wel zeer dat die boerenbedrijven verdwijnen.' 

Al met al is de conclusie van het onderzoek van tijdschrift Noaber dat nieuwkomers en oorspronkelijke plattelanders tot elkaar veroordeeld zijn en dat het tijd wordt voor een noaberschap 2.0. Om samen te bouwen aan een leefbare toekomst op het platteland. Zaterdagmiddag in Gorssel viert het tijdschrift haar 12,5-jarig bestaan met een plattelandsforum om met Olde Leu én Nieje Leu dat nieuwe noaberschap te bespreken.