Hoogbejaarde zusters van Insula Dei zijn heel modern van geest

Verzorgingshuis Insula Dei, ook wel het eiland van God genoemd, is door de zusters van Liefde in 1950 gebouwd op het landgoed Rennen Enk. De kapel uit die tijd is behouden gebleven en is nog steeds het middelpunt van het tehuis waar bewoners en buurtgenoten nog iedere zondag diensten kunnen bijwonen. Zo ook zuster Emmanuel Cosse (91) en Zuster Theresia Verwer (93).

In de afgelopen jaren is er veel veranderd. Het geloof is niet meer zoals het vroeger was. Zelf zouden de zusters anno 2019 waarschijnlijk een andere levensinvulling kiezen. Zuster Emanuel vindt het jammer dat de katholieke kerk niet altijd genoeg heeft meebewogen met de tijdsgeest.

Ook zuster Theresia die in het verzorgingshuis woont beaamt dat: 'De paus kan bijvoorbeeld wel ietsje meer achter zijn mensen gaan staan. Mensen zijn zoals ze zijn en dat is ook goed.' Hiermee doelt zij op de uitspraken over homo's. 'Rome is ver weg', voegt zuster Emmanuel hieraan toe.

Zuster Emmanuel Cosse trad toen zij 21 was toe in een slotklooster in Driebergen, 70 jaar geleden. 'Met mijn medezusters heb ik geleefd, gewerkt en gebeden. Dit was een heel bewuste keuze. In de geborgenheid van een slotklooster, achter tralies. Ik heb van God gehouden als van iemand', vertelt ze.

Af en toe heeft zuster Emmanuel wel getwijfeld over de keuze om haar tijd door te brengen achter de tralies. 'Twijfels waren er wel af en toe, maar toen mijn moeder en vader op bezoek kwamen zei mijn moeder: kind het valt zeker niet altijd mee, maar als je getrouwd bent ook niet hoor. En toch hadden zij een goed huwelijk', vertelt Cosse.

Na 18 jaar in het slotklooster te zijn geweest, ging zuster Emmanuel voor het eerst buiten de kloostermuren. Om de begrafenis van haar vader bij te wonen, stapte zij voor het eerst in een trein.

'Het was een verschrikking', blikt ze terug. Naast dit uitstapje heeft de zuster de muren nooit weer vertalen. Na 47 jaar in het klooster te hebben gewoond, verhuisde zuster Emmanuel naar Insula Dei waar zij tot de dag van vandaag nog woont.

Zuster Theresia Verwer mocht in haar tijd in het klooster wel buiten de muren komen. Zij was een missiezuster. Hoewel haar gezondheid haar in de steek liet, heeft zij veel vrouwen kunnen helpen.

Bij het klooster in Baarlo(Limburg) was een tehuis voor ongehuwde moeders. In dit klooster werden vrouwen opgevangen, 10 weken rondom hun bevalling. De vaak jonge moeders moesten direct hun kind afstaan. 'Als je dat bedenkt in deze tijd, is dat vreselijk en kan dat echt niet meer', benadrukt de zuster. Tevreden kijkt ze terug op haar leven: 'Het was mijn roeping om mensen te helpen'. 

Beide zusters zijn het er over eens dat als zij in deze tijd waren geboren zij allebei een andere beslissing hadden gemaakt. 'Tegenwoordig gaan veel mensen niet eens meer naar de kerk dus dan ga je al helemaal niet naar een klooster', zegt zuster Cosse. Als ze nu had mogen kiezen dan had ze liever een andere baan gekozen. 'Dan had ik wel cameravrouw willen worden', grapt ze. 

In de eerste aflevering van het tv-programma Van Gelders Grijs bezoekt Jochem van Gelder het verzorgingshuis in Arnhem. Van Gelder gaat onder meer in gesprek met de zusters, maar hij spreekt ook met andere bewoners van Insula Dei.

Wilt u alvast de uitzending bekijken? Dat kan hier.