Ziekenhuis wil het mensen met lees- en schrijfproblemen makkelijker maken

Sinds 1 juli heeft Ziekenhuis Rivierenland een speciaal Taalpunt. Met vrijwilligers die laaggeletterden helpen met van alles waar ze tegenaan lopen in de gezondheidszorg.

'En dat is nogal wat', weet Christl Foekema adviseur patiëntencommunicatie. 'Mensen kunnen moeite hebben met bijsluiters van medicijnen. Maar ook met de formulieren die we hier gebruiken. En tijdens een spreekuur is er vaak weinig tijd om daarop in te gaan.'

Toch is het soms nog lastig om de mensen die er hulp zouden kunnen krijgen te bereiken. Foekema: 'Er is veel schaamte en ze weten het goed te verbloemen. 'Ik heb m'n bril niet bij me', is bijvoorbeeld iets wat mensen dan zeggen. Daarom trainen we nu ook artsen en verpleegkundigen om de signalen te herkennen en om het op een niet-beschuldigende manier bespreekbaar te maken.' Die artsen en verpleegkundigen kunnen dan weer doorverwijzen naar het Taalpunt. 

Hoe het komt dat er juist in Rivierenland zoveel mensen wonen met problemen rond lezen en schrijven, is moeilijk precies te bepalen. 'Maar het zou er mee te maken kunnen hebben dat we hier geen hogeschool of universiteit hebben', zegt Foekema. 'Er wonen hier toch meer mensen die bijvoorbeeld in de tuinbouw werken en lager opgeleid zijn.'

En dat juist die mensen veel gezondheidsproblemen hebben, is ook goed te verklaren. Foekema: 'Als je bijvoorbeeld de bijsluiter van een medicijn niet goed kunt lezen en het gaat mis, dan kom je automatisch verder in de problemen.'

Het ziekenhuis is daarom een goede plek om die mensen te bereiken en een brug te slaan met de hulpverlening. 'We willen mensen over de drempel heen helpen en begeleiden naar bijvoorbeeld een cursus. En we steken ook de hand in eigen boezem, want we zijn bezig om onze formulieren te vereenvoudigen. In begrijpelijke taal op te schrijven', legt Foekema uit.

En om het Taalpunt meer bekendheid te geven gaan ze bij de start van de Week van de Alfabetisering kaarten uitdelen met taalgrappen erop en stressballetjes. 'Of mensen met laaggeletterheid die taalgrappen snappen, weet ik niet', zegt ze. 'Maar er zijn natuurlijk ook mensen om laaggeletterden heen. En via hen kunnen we ze misschien wel bereiken.'