Nieuws

Natuurtoerist Theo blogt: Een boom doet wat met je

bron: pixabay
Staatsbosbeheer ligt nogal onder vuur. Dat geldt ook voor andere terreinbeheerders. Ze kappen bomen uit het bos. Soms wel twee hectares in één keer.
Staatsbosbeheer ligt nogal onder vuur. Dat geldt ook voor andere terreinbeheerders. Ze kappen bomen uit het bos. Soms wel twee hectares in één keer.
Namens meer dan 60 natuur- en milieuorganisaties hanteert Marjan Minnesma van Stichting Urgenda een stevige, kritische pen. Ze wil dat deze houtkap stopt. Het ecosysteem zou er door naar z’n grootje gaan. Natuurmonumenten gaat een ledenraadpleging houden over dit onderwerp. Kom niet aan onze bomen! En al helemaal niet aan de bomen in de buurt.

Wat is er aan de hand?

Al sinds jaar en dag kappen we bomen, gemiddeld om de 60 jaar, gebruiken we hout als grond- en brandstof, oogsten we fruit van bomen, propageren we voedselbossen als driedimensionale manier van duurzame landbouw en dan hebben we het nog niets eens over de positieve klimaateffecten van bossen tegen wind, erosie en de opwarming van de aarde. Voor de groei van bomen wordt geen kunstmest gebruikt en al helemaal geen landbouwgif.
Bij mijn weten vindt kaalkap van enkele hectares omvang al lang niet meer plaats. En voor iedere boom die gekapt wordt, geldt een wettelijke herplantplicht. Daarnaast is hout een pracht grondstof voor van alles en nog wat. Beter dan al het plastic dat we de afgelopen decennia de wereld in hebben geslingerd. Alles wat er gebeurt in onze boomrijke natuur, wordt bovendien aangestuurd door provinciaal beleid.

Kringloop

En ja, als we bomen kappen, onttrekken we grondstoffen aan de kringloop van het bos. Dat gebeurt ook in ons land waar nagenoeg iedere boom is gepoot door mensenhanden. In ieder bos is die kringloop van grondstoffen door mensen geïnitieerd. Keer op keer, deels om de ‘woeste natuur’, lees zandverstuivingen, vast te leggen of omdat we mijnhout, papierhout of meubelhout nodig hadden.
Altijd op de armste gronden uitgezonderd enkele hectares loofhout-bossen waarvan die in Flevoland nota bene nog de grootste zijn. Het zou mooi zijn wanneer we ons bosareaal uit kunnen breiden op betere grondsoorten zodat we - ecologisch gezien - ook echt bijzondere opstanden gaan krijgen. Een utopie vrees ik. Wanneer het gekapte hout verstookt wordt, helpt dat natuurlijk niet tegen de CO2-vermindering.
Het is wel een hernieuwbare bron. Hout hergebruiken in bijvoorbeeld woningbouw is wel duurzaam. Ook het kleinere snoeiafval aan de kringloop onttrekken is niet goed voor het leven in de bodem. Maar vaak zijn het de gestelde natuurdoelen voor dat percelen, waardoor het snoeiafval opgeruimd en gerecycled moet worden. En dan is composteren of houtpallets maken geen verkeerde bestemming.
Maar ja, het zijn wel bomen. Iconische grootheden in het landschap. Een verbeelding van de vierde dimensie tijd. Wanneer je naar zo’n majestueuze boom van enkele honderden jaren oud kijkt, voel je je nietig en zou je willen dat iedere boom zo’n impact zou kunnen hebben.
Theo de Bruin is zelf enthousiast natuurtoerist, maar is daarnaast ook beroepsmatig raadgever Toerisme, Recreatie en Vrijetijdseconomie voor verschillende (natuur)organisaties.
💬 WhatsApp ons!
Heb jij een tip of opmerking? Stuur ons een bericht op 06 - 220 543 52 of stuur een mail: omroep@gld.nl!