Olifantenpaadje station Nijmegen: 'Legaliseer het gewoon!'

Dat mensen graag de kortste route kiezen, blijkt wel bij de brug over de Graafseweg in Nijmegen. Voetgangers die het station al zien liggen, lopen in één rechte lijn door. Terwijl ze eigenlijk door moeten lopen tot aan de einde van de brug om dan links af te slaan.

Stedenbouwkundig ontwerper Pimm Terhorst vindt dat logisch. 'Mensen zijn ongehoorzaam, heel goed zelfs. Mensen willen gewoon de kortste route van A naar B. En dat is duidelijk langs deze busbaan.'

Aan het begin van die route staat een duidelijk bord 'verboden voor voetgangers', maar tijdens het interview met Pimm Terhorst kiezen tientallen mensen tóch die route. Een student van het nabijgelegen ROC noemt de route 'perfect', terwijl hij donders goed weet dat hij eigenlijk linksaf moet slaan naar het begin van de brug. 'Je hebt helemaal gelijk, maar ik zie het als een soort olifantenpaadje. Dus ik ga toch maar zo.'

Terhorst: 'Wat je hier ziet, is een situatie die is ontworpen vanaf kantoor, vanaf de tekentafel. Maar het matcht niet met de werkelijkheid.' De stedenbouwkundige adviseert de gemeente dan ook om zich aan te sluiten bij de route die mensen nu eenmaal intuïtief kiezen. 'Laten ze hier zelf eens gaan rondlopen en dan een plan bedenken.'

Woordvoerder Freico-Jan Amberg van de gemeente Nijmegen kent de situatie, maar volgens hem zijn er nauwelijks mensen die de verboden route kiezen. 'Het pad naast de busbaan is gewoon te gevaarlijk voor voetgangers. Buschauffeurs schrikken zich rot als ze daar mensen zien lopen. Bovendien is er een prima alternatief.'

Maar een meisje dat juist op het punt staat om ook het olifantenpad te kiezen, noemt dat alternatief 'te ver om'. Gevaarlijk vindt ze de situatie niet, omdat er vangrails zitten tussen de busbaan en het pad ernaast.

Eenmaal op de brug over de Graafseweg vervolgt de route zich door het groen en toont de slijtage de ware betekenis van een olifantenpad: uitgesleten door veelvuldig gebruik. Iemand heeft zelfs een houtje trapje gemaakt om het hoogteverschil tussen het pad langs de busbaan en het vervolg in het groen te overbruggen. Met viltstift wordt ene Hasan bedankt. Wellicht is hij de maker van het trapje. 

Een ouder echtpaar komt zojuist uit het groen de Graafseweg op lopen. 'Had ik het maar gezien. Ik wist niet dat het niet mocht', antwoordt de man, maar zijn vette knipoog verraadt dat hij beter weet. En nu u het weet? 'Ja, de volgende keer doe ik het weer. Het is een hartstikke handig weggetje. Dus gewoon legaliseren.'