Dagboeken en brieven tonen leven Achterhoeks Huis Landfort

Het archief is aan het Erfgoedcentrum geschonken door Maria Luyken-Henke, de weduwe van Albert Luyken. Hij was de laatste generatie Luyken op Landfort. Oogarts Johann Albert Luyken kocht de woning in 1823. Hij liet twee vleugels aanbouwen en vormde het om tot landhuis. Ook kwam er een tuin in Engelse landschapsstijl, naar een ontwerp van tuin- en landschapsarchitect Johan David Zocher jr. Bij het huis verrees een duiventoren in Ottomaanse stijl en er werd een koetshuis met dienstwoning gebouwd.

Aan het einde van de Tweede Wereldoorlog raakte het hoofdhuis zwaar beschadigd en brandde het koetshuis af. De nazaten van Johann Albert Luyken bleven in het beschadigde huis wonen. In 1970 waren ze genoodzaakt om Landfort en de omringende landerijen en bossen te verkopen aan Het Geldersch Landschap. Die voerde in 1980 een beperkte restauratie uit, waarbij gevels en daken werden hersteld. Ook werd het park aangepakt. 

Door de leegstand verloederde huis Landfort, ook doordat dieven en vandalen delen van het interieur roofden of sloopten. Het interieur werd nog niet hersteld, zo lang onduidelijk was wat de toekomstige bestemming zou worden. Daaraan kwam een einde toen de Stichting Rhyngeest met architect Bob van Beek in 1998 de restauratieplicht voor het huis op zich nam.

Sinds 2017 is de stichting Erfgoed Landfort eigenaar van het landhuis en het omringende terrein. De stichting restaureert en renoveert Huis Landfort en vestigt hier een nationaal centrum voor de Nederlandse buitenplaatscultuur. De restauratie van het in- en exterieur van het landhuis, inclusief de herbouw van het koetshuis, begint dit voorjaar en is naar verwachting midden 2021 klaar.