De 'probleemwijk' voorbij: jongeren Presikhaaf helpen elkaar

Chaimae (10) heeft een plan. ‘Wat ik wil? Een goede baan.’ Ze kijkt zelfverzekerd uit haar ogen. Haar donkere krullen zijn opgebonden in een staartje. Voor haar op tafel ligt een schrift met staartdelingen. Haar vriendinnen giechelen. Maar Chaimae is serieus. ‘Ik kom hier om mijn huiswerk te maken. Het gaat goed op school. Dat moet ook, want ik wil pedagoog worden.’ 

Dit is Presikhaaf University. Een nieuw jongerenproject in de Arnhemse wijk Presikhaaf waar kinderen vanaf groep 7 drie dagen per week bij elkaar komen. Ze krijgen gratis huiswerkbegeleiding en sportles van jongeren  tussen de 15 en 29 jaar en worden klaargestoomd voor een goede toekomst.   

De lokale ‘universiteit’ is gehuisvest in een vervallen buurtcentrum. Onder een golfplaten dak en felle tl-buizen staan een paar oude schooltafels en stoelen kriskras in de gezellige ruimte. Vijftig kinderen zitten in groepjes aan tafel. Ze tellen op hun vingers, schrijven in hun schrift of kletsen met de buurvrouw. Af en toe gaat er een vinger de lucht in. ‘Juf!’ 

De Arnhemse wijk Presikhaaf staat bekend als een Vogelaarwijk; een wijk van hoge flatgebouwen, hangjongeren, arme gezinnen, criminaliteit en vaak minder kansen voor kinderen die er vandaan komen. Tegelijkertijd is het een wijk waar het steeds beter gaat, en waar een nieuwe generatie jeugd opgroeit die omhoog wil.   

Presikhaaf University was een droom van initiatiefnemers Nabil el Malki (23) en Melvin Kolf (32), twee oud-jongerenwerkers die zelf opgroeiden in de wijk. 'Er zit hier ongelooflijk veel talent', zegt el Malki. 'Kinderen willen zich ontwikkelen, maar ouders kunnen bijles vaak niet betalen.' 

Huiswerkbegeleiding gaven de oud-jongerenwerkers al langer, maar de groep werd te groot. In oktober zijn ze dit project daarom gestart. 'Hier halen we talent naar boven', zegt Kolf. 'We willen kinderen meegeven dat zij belangrijk zijn. Zij kunnen het verschil maken. Zij kunnen het ver schoppen, als ze zich inzetten.' 

Tussen de tafeltjes van de kinderen door lopen de vrijwillige juffen en meesters, die zelf opgroeiden in de wijk. Sommigen doen havo of vwo en zijn goed op weg, zegt el Malki. Maar anderen zoeken nog hun weg in de maatschappij. 'Dit project helpt ook hen om te ontwikkelen. Ze trekken zich op aan de andere begeleiders. Het project staat goed op hun cv, en via ons netwerk in de stad vinden ze sneller een stage of een baan.' 

De initiatiefnemers zijn rolmodellen voor de kinderen. Melvin Kolf was profvoetballer, Nabil el Malki studeerde bestuurskunde en heeft een baan bij het Ministerie. Liever dan hun eigen carrière najagen, willen ze iets terugdoen voor de wijk.

Dat is hard nodig, zeggen ze. 'Als je in deze wijk opgroeit loop je het risico vroegtijdig te stoppen met school of af te glijden in de criminaliteit', zegt el Malki. Radicalisering is een ander risico. Sommige van de terreurverdachten die eind september werden opgepakt voor het beramen van een aanslag, komen uit deze wijk.

‘Dit hoeft allemaal niet te gebeuren met kinderen’, zegt el Malki. ‘Preventie begint hier, in dit lokaal.’ Dat begint met dagelijks contact, en luisteren naar wat de kinderen bezighoudt. 'Daar is op school niet altijd tijd voor.' Positieve rolmodellen en een stevig netwerk met gelijkgestemden zijn daarbij onmisbaar, zegt hij. 

Het project bestaat nog maar drie maanden, maar groeit nu al het buurthuis uit. De club bestaat inmiddels uit zo'n 50 kinderen en 48 vrijwillige jongerenbegeleiders. Dagelijks komen er nieuwe kinderen bij.  

Toch is het onzeker of het project overeind blijft. Deze maand loopt de eerste subsidie van de gemeente af. Of ze volgend jaar subsidie krijgen van het Rijk of de gemeente, is nog de vraag.

Terwijl het zo belangrijk is, zegt el Malki. ‘Als je iets wilt doen aan gelijke kansen en preventie, dan moet je vroeg beginnen. Dit is de nieuwe generatie. Als samenleving moeten wij ze stimuleren de goede kant op te gaan. Dit is het moment. Dit is de toekomst van Presikhaaf.’