'Ik zat onder de brandharen en zocht een oplossing'

Samen met zijn kleinkinderen hangt de opa uit Zieuwent speciale nestkastjes op waar mezen kunnen broeden. De vogels beschouwen de verafschuwde beestjes als een lekkernij. Domhof hoopt dat er hierdoor in het voorjaar minder rupsen zullen zijn. 

'Die huid van de eikenprocessierups, dat vel zit vol brandharen. Het voelt hetzelfde als dat je in brandnetels valt. Ik heb het zelf ook meegemaakt afgelopen zomer.' vertelt Domhof. 'Vanaf toen ben ik mij gaan afvragen wat je er tegen kunt doen, dus ik ging op internet zoeken. Ik hoorde dat in sommige gemeenten ze massaal van die nestkastjes ophingen, maar er zijn nog genoeg plekken waar de gemeente niet komt', zegt Gerard over zijn lokale initiatief. 'Daarom heb ik met de kleinkinderen kastjes gebouwd in de schuur en hangen we die op aan de bomen waar we altijd last hebben'. Samen met zijn kleinkinderen Sam, Ben en Toon doet hij dat. 'Ze vinden het hartstikke mooi en we doen nog iets nuttigs ook', glundert Gerard.

Het klappen van een hamer, de geur van verse verf en het zoeven van een zaag. Dat zijn de kernmerken van een middagje met zijn kleinkinderen. 'Er zijn er nu twee van de drie, de oudste gaat al naar het voortgezet onderwijs, maar normaal zijn we met zijn vieren'. Ook voor hen is het geweldig om te klussen met opa en ook iets zinnigs te doen. 'Ik vind het leuk, vooral omdat mijn opa mij leert hoe ik zo'n kastje in elkaar moet zetten' zegt kleinzoon Ben.

De brandharen van de eikenprocessierups vormen de bron van alle irritatie. Letterlijke en figuurlijk. Per rups gaat het om ongeveer 700.000 brandharen die met hun weerhaakjes bij aanraking gemakkelijk de huid, ogen en luchtwegen binnen dringen. De huidirritatie gaat gepaard met flinke jeuk en roodheid. Dat kan tot twee weken aanhouden.

Kleinzoon Toon is op de achtergrond de kastjes aan het lakken, zodat ze beter tegen de invloeden van het weer kunnen. Hij doopt zijn kwast diep in de lak en verft ze donker, zodat ze niet zo opvallen. 'Ik maak het kastje dezelfde kleur als een boom, zo kunnen de mezen veilig in hun nestje zitten'. 

De actie van Gerard wordt toegejuicht door bioloog Arnold van Vliet van de Wageningen Universiteit. 'We hebben gezien dat mezen eikenprocessierupsen eten', zegt hij. 'Van die rups komen we niet meer af, dus moeten we kijken hoe we de populatie zoveel mogelijk kunnen inperken. Mezen kunnen daar zeker bij helpen.' Momenteel wordt het effect op diverse proeflocaties al in kaart gebracht, maar volgens Van Vliet zou het zeker helpen als er meer nestkastjes opgehangen worden. 'Dat betekent gewoon meer ruimte voor dit vogeltje. Als er maar voldoende voedsel in de buurt zit.' En bij eikenbomen die in de genoemde maanden geteisterd worden door de eikenprocessierups, is er in ieder geval genoeg voedsel voor ze. 

Onderzoeker Kees van Oers, bij het Nederlands Instituut voor Ecologie (NIOO) weet ook dat er anekdotisch bewijs is dat de koolmees eikenprocessierupsen eet, maar 'er is nog niet goed onderzocht wat de rol van de koolmees is.' Hij is van plan dit wetenschappelijk te gaan onderzoeken.