Handballer Robin Schoenaker uit Arnhem wil oogsten in België

De 23-jarige dekkingsspecialist is een telg uit een echte Arnhemse handbalfamilie. Vader Huub Schoenaker, die speler, trainer en ook voorzitter was, besmette zijn zoons al vroeg met het virus. 'Het ging eigenlijk vanzelf', herinnert Robin zich nog goed. 'Voor ik het wist zat je op die bank en stond je op een veld met een bal te spelen. Mijn vader was namelijk coach. Behalve mijn moeder handbalde mijn hele familie, dan heb je eigenlijk geen keuze.'

Zijn broer Mike Schoenaker stopte onlangs vanwege aanhoudend blessureleed, terwijl Peter in juli de overstap maakte naar Bevo in het Noord-Limburgse Panningen. In het kielzog van zijn iets oudere broer waagde Robin zelfs de stap naar het Belgische Sporting Neerpelt. Net als Bevo één van de twaalf clubs in de prestigieuze Bene- League. Een topcompetitie dus met de beste clubs van België en Nederland. Neerpelt staat op dit moment vierde. In februari wordt de Final Four gespeeld waarna de clubs terugvallen in hun eigen competitie en strijden om de landstitel. 

'Als ik nog eens een stap wilde maken, was het nu', zegt Schoenaker die Swift jarenlang trouw bleef maar nu zijn grenzen wilde verleggen. De Nederlandse succestrainer Martin Vlijm lokte hem naar België. 'Ik kon vorig jaar al naar Hurry Up in Drenthe waar Vlijm toen zat. Iemand die fel en hard traint. In de zomer was het alleen maar rennen om een topconditie te krijgen. Het is altijd vol tempo. De trainer was één van de redenen om naar deze club te komen.'

Schoenaker, die uitkwam voor Jong Oranje en ook een WK speelde in Brazilië, woont in Eindhoven en werkt in Nijmegen. 'Daar doe ik online marketing bij een autodealer', vertelt de Arnhemmer na een nipte nederlaag in Sittard bij Lions, de kampioen van 2015-2016 en 2017. 'Naar de training is voor mij ongeveer een half uurtje. Ik kan ook makkelijk op en neer naar mijn werk, dus wonen in België was niet nodig.'

Robin Schoenaker (met nummer 27) luistert aandachtig naar coach Martin Vlijm (foto Omroep Gelderland)

Eredivisieclub Swift blijft voor altijd zijn club, maar Schoenaker ziet het voormalige bolwerk nog niet zo snel terugkeren op een hoog niveau. Swift fuseerde na zware jaren met AAC en gaat sinds 2016 door het leven als DFS Arnhem. 'Die fusie heeft allemaal nog niet het gewenste resultaat gehad. Waarom het niet lukt? Simpel, financiën. Je hebt geld nodig om te kunnen trainen en om spelers te halen. Bij Swift hadden we jaren het geluk dat het een vriendenteam was dat steeds weer kon worden opgevuld als iemand wegviel.'

'Een huisje of een auto. Sporting Neerpelt kan dat bieden net als andere clubs in de Bene-League. Maar bij Swift lukt dat niet', vervolgt Schoenaker die nu hoopt eindelijk eens een fit te blijven. Ook dit seizoen komt de handballer, die vooral verdedigend wordt ingezet, terug van een blessure. 'Een paar weken geleden brak er bot van mijn enkel af. Ik ben al twee keer vaker door mijn enkel gegaan. Dan moet je het steeds weer opnieuw opbouwen.'

'Mijn focus ligt daarom nu eerst op het herstel. Als ik meer kracht krijg, zal ik ook wel wat vaker in de aanval meegaan, maar nu lukt het ook nog niet om te springen. Als ik fit ben, wil ik bij Sporting een vaste waarden worden. Eerst moet ik echt blessurevrij worden en constanter worden', besluit Schoenaker.   

Heeft u opmerkingen of aanvullingen op dit bericht? Mail dan met de redactie: omroep@gld.nl. Of stuur ons direct een WhatsApp-bericht: 06 - 220 543 52