Beverratten vangen over de grens loont

De Nederlandse rattenvanger Björn Wesselink heeft zijn vallen sinds een paar maanden ook in het buitengebied van het Duitse Ahaus staan. Het had wel heel wat voeten in de aarde voordat dit kon, omdat er onder andere allerlei Duitse grondeigenaren en jagers toestemming moesten geven. 'Ja, ik moest eerst wel met heel veel mensen kennismaken en koffiedrinken', vertelt de jonge rattenvanger enthousiast. 'Je loopt toch over hun land en dan denken ze: wat moet-ie hier dan?' 

Hij heeft nu 3 vallen in het riviertje De Aa staan. 'Ja, dat gaat heel goed. Daar vang ik heel veel.' De dieren worden in een kooi gelokt met voer en die kooi klapt dicht als het dier er in zit. Doordat er een zendertje in de kooi zit, krijgt de rattenvanger een sms'je, zodat hij weet dat hij beet heeft.

'Zo hoef ik niet elke dag langs de kooien om te checken, maar ben ik er toch binnen een paar uur als er een beest in zit.' Alleen als er een beverrat in de val zit, mag hij het dier afschieten. 'Andere beesten laat ik weer vrij.' 

Het doden van de dieren is volgens het waterschap vooralsnog de enige oplossing. 'Ze planten zich enorm snel voort en hebben geen natuurlijke vijand en zorgen ondertussen wel voor veel schade aan de dijken', zegt dijkgraaf Hein Pieper van Rijn en IJssel. Hij is dan ook blij dat er nu in Duitsland gevangen mag worden. 'Ja, in het binnenland komen bij ons eigenlijk al helemaal geen beverratten meer voor, maar aan de grens nog wel en eindelijk kunnen we die nu ook gaan aanpakken.' 

Het waterschap hoopt dat er uiteindelijk in het hele Duitse grensgebied rattenvangers aan het werk gaan, het liefst ook uit Duitsland zelf. 'Het is gewoon nodig om onze dijken te beschermen.'