Wild Vierhouterbos speelt hoofdrol in nieuwe natuurfilm

Het is inmiddels een week geleden dat de laatste sneeuw is gevallen als BuitenGewoon-verslaggever Laurens Tijink het Vierhouterbos bezoekt met boswachter Lennard Jasper. Overal in het bos zijn de sporen van herten en zwijnen te zien. Ook al kom je de dieren tijdens een zondagmiddagwandeling zelden tegen, ze zijn er dus volop. 'Maar zo dichtbij als je de dieren straks in de film ziet, zie je ze zelf niet', legt Lennard uit.

Niet alleen de sporen in de sneeuw verraden de aanwezigheid van wild. Ook aan hun geur zijn de dieren te herkennen. Als Lennard Jasper in het bos plotseling iets ruikt, komt hij tot de conclusie dat er wilde zwijnen in de buurt zijn. 'Zwijnen hebben een sterke geur', vertelt Lennard. 'Het ruikt naar Maggi. Waarschijnlijk liggen de dieren hier dichtbij te rusten.' De dieren laten zich niet zien, dus speuren de mannen verder.

Plotseling duikt een van de hoofdrolspelers uit de film Wild op. Het is een mannetjeszwijn van een jaar of drie oud. Het dier is duidelijk geschrokken van de onverwachte aanwezigheid van Lennard en Laurens en kiest het hazenpad.

Overdag houden herten, reeën en zwijnen zich vaak schuil in de rustgebieden op de Veluwe. Deze plekken zijn verboden terrein voor wandelaars. Dat is belangrijk voor het wild, dat op deze manier niet wordt gestoord. Volgens boswachter Lennard Jasper kunnen rustgebieden de wildzichtbaarheid juist vergroten op andere plekken in het bos waar wandelaars wel welkom zijn. Doordat de dieren minder vaak worden geconfronteerd met de aanwezigheid van mensen, zijn ze minder op hun hoede, aldus Jasper.

De sneeuwval heeft niet alleen gezorgd voor een mooie, witte deken. Her en der in het bos vind je ook grote afgebroken takken die bezweken zijn onder het gewicht van de sneeuw. De takken die de paden blokkeren, worden aan de kant gelegd door de boswachters van Staatsbosbeheer. Allerlei insecten profiteren van het afgebroken hout. Ze vinden er een onderkomen en voedsel. Vogels en andere dieren eten op hun beurt de insecten op.

Ook de tonderzwam leeft op dood hout. Het bijzondere aan deze keiharde paddenstoelensoort is dat hij zijn groeirichting kan aanpassen. Als de boom waaraan hij vastzit omvalt, bouwt de zwam een nieuw horizontaal dakje.

Alle beelden voor de natuurfilm zijn inmiddels gedraaid. De makers hebben er meer dan twee jaar aan gewerkt. De film is bedoeld om de schoonheid, maar ook de kwetsbaarheid van de Veluwse natuur te laten zien. Boswachter Lennard Jasper roept op om op de paden te blijven en stilte- en rustgebieden te respecteren. Ook dan is er meer dan genoeg moois te zien in de Veluwse natuur.

Reageren op dit bericht? Mail naar omroep@gld.nl