'Spoorlijn Nijmegen-Kleef kan véél goedkoper'

Slechts 22 minuten duurt de treinreis van Arnhem naar het Duitse Emmerik met de Rhein-IJssel-Express. Het is een spoortraject tussen twee niet-studentensteden dat naar verwachting minder reizigers zal bedienen dan de zo graag door VIEV geziene Keizerlijn.

Toch ligt de lijn tussen Arnhem en Emmerik er wel, maar heeft de Keizerlijn nog geen groen licht gekregen. Een doorn in het oog van VIEV.

VIEV legt zich er dan ook niet zo maar bij neer. Voorzitter Maurice Niesten zette de afgelopen tijd in op een 'driesporenbeleid'. 'We moeten voorlichten op verschillende gebieden. Zo moeten we politiek de juiste info geven, technische info geven en het spoor weer zichtbaar maken', legt hij uit.

Dat laatste dient letterlijk genomen te worden: de lijn tussen Nijmegen en Kleef ligt er voor een groot deel al, maar is niet zichtbaar, want het spoor is deels overgroeid met planten en hier en daar vervallen. Toch hoeft het niet veel langer dan een week te duren om de lijn weer zichtbaar te maken, weet men uit ervaring door eerdere schoonmaakacties van het spoor tussen Nijmegen en Groesbeek.

VIEV heeft besparingen voor ogen die wel eens een doorslag kunnen geven. Eerder werd aan twee dure tunnels gedacht: één ter hoogte van de d’Almarasweg en één ter hoogte van de Sionsweg. De tunnels kunnen vervangen worden door eerder op het traject (net vóór de overweg Sionsweg) met een wissel aan te takken op de Maaslijn (zie foto waar de RailHog staat).

Een tweede kostenbesparende mogelijkheid biedt de Maaslijn. Dat is de spoorlijn tussen Nijmegen en Roermond. Wanneer de Keizerlijn kan aantakken op de Maaslijn, kan worden gebruikgemaakt van een heel stuk reeds bestaand traject: vanaf station Nijmegen tot aan de Sionsweg en daarna kan de trein doorrijden tot aan Kleve campus.

Ook de provincie zegt dit als een reële mogelijkheid te zien in een schrijven aan VIEV van 21 augustus dit jaar. De gemeente Nijmegen onderstreept deze visie ook in een brief van oktober aan de Nijmeegse gemeenteraad. Hiermee wordt de dure teruglegging van een derde spoor bij station Heyendaal voorkomen. Wat resteert zijn dan nog de kosten van het geheel vernieuwen van de spoorlijn vanaf de wissel tot aan de Duitse grens, in totaal zo’n 10 kilometer. Dit zou ongeveer 15 miljoen euro vergen, aanzienlijk goedkoper dan de bedragen die tot op heden in de media circuleerden.

Met de gemeenteraadsverkiezingen op komst, hebben veel politieke partijen zich al positief uitgesproken over reactivering van deze spoorlijn. Daarnaast blijkt in de praktijk dat de passagiersaantallen op grensoverschrijdende verbindingen een veelvoud bedragen van de aantallen die geprognosticeerd waren. Bovendien weten regionale vervoerders als Arriva, Abellio en Keolis steeds beter grensoverschrijdende verbindingen rendabel te krijgen met nieuw en zuinig materieel.

Nu duidelijk is dat ook het benodigde bedrag voor reactivering van deze spoorlijn meer dan gehalveerd is, zou dat wel eens een heel nieuw licht op de zaak kunnen werpen.