Nieuws

Zin in Zondag | De dominee komt voorbij | Marije Klein

Hallo wandelaar.
Luister naar het fragment
Hallo wandelaar,
Ik wil je graag vertellen wat mij deze week gebeurde. Omdat jij voor mij het verschil maakte.
Toen ik opstond, gewoon op zo’n doordeweeksedag, was daar de regen van alle dagen. Regen op de straat en regen in mijn hoofd. Zomer zag ik niet. Nergens. Zelfs niet in de krant. In de krant regende het nog erger dan buiten. Slecht nieuws. Duizenden dode varkens, minstens zoveel kippen. Ongelukkige ondernemers, ongeruste veelvraten over slechte dingen in hun eten. Mijn eitje liet ik zelf ook maar staan.
Regen op de weg spetterde tegen mijn enkels. Om mij heen alleen de plassen die mijn humeur bepaalden. Ik dacht niet dat het gras het nodig had om te groeien. Dat geloofde ik bij de eerste buien, een paar weken geleden. Goed voor de tuin… Nu wist ik niet meer zo goed waar het goed voor was. Voor plassen en spetters.
Maar vlak voordat ik was waar ik wezen moest, zag ik jou. Op de stoep, onderweg naar het zebrapad. Ik geef toe, ik mopperde stiekem op je, omdat ik voor je moest remmen. Je hield je blik gericht op de grond. Misschien ook wel op de plassen en de spetters op je enkels. Maar als je een eerste stap op het zebrapad wil zetten kijk je omhoog. En glimlach je naar mij, dwars door het glas van mijn voorruit. Heel even kruizen onze blikken. Omdat jij daar bent en ik toevallig ook. Geen enkele andere reden. Ik ken je niet, maar jij maakte het verschil. Want je glimlachte. En dat was alles wat ik nodig had om terug te lachen.
Weet je wandelaar, ik wil je graag vertellen wat mij vanmorgen gebeurde. Jij bracht de zon voor mij, ondanks de regen. Een glimlach die besmettelijk bleek. Ik heb hem nog, hier op mijn gezicht. Eén glimlach maakte het verschil. Je weet het niet, maar jij maakte het verschil.
Dank je wel voor de zon.
Reageren op dit bericht? Mail naar omroep@gld.nl