Nieuws

Zin in Zondag | De dominee komt voorbij | Marije Klein

Hallo mijnheer Cornielje.
Luister naar het fragment
U kent mij niet. Ik u wel. Dat heeft u vast wel vaker. Vindt u het stom dat ik u een brief schrijf? Ik weet eigenlijk niet zo goed wat ik moet zeggen.
Ik zie u voorbij komen op de televisie. Eigenlijk wist ik tot voor kort niet zoveel over u. Behalve dat u Commissaris van de Koning bent van onze prachtprovincie. U kreeg kanker, dat wist ik ook. En u werd een wonder. Een medisch wonder. En nu...
Ik wil u mijn excuses aanbieden dat ik pas nu ben gaan kijken naar wat u politiek allemaal betekent. Dat u zich hard heeft gemaakt voor gelijke rechten voor homo's. En dat u zich nog altijd inzet voor een vriendelijke wereld, vrij van radicaliteit. Ik voel me verbonden met die politiek. Ik wist niet dat u daar sterk in was. Pas nu ben ik gaan kijken. Écht gaan kijken.
En nu... Zie ik u weer op televisie. Op zoek naar een nieuw medisch wonder. U spreekt over uw diagnose. En neemt ons mee in uw woorden over hoop en vrees. Ik kan me daar vanaf mijn veilig plekje geen voorstelling bij maken. Ziek, een beetje beter. Opnieuw ziek, een beetje beter. Alweer ziek. Tot drie keer toe wordt de grond onder uw voeten weg geslagen. Rare vraag, maar went dat ook? Maakt het u strijdvaardiger? Omdat u weet dat wonderen bestaan... Of maakt het moedeloos om weer een strijd te moeten strijden?
Ik wou dat ik u, via de beeldbuis, een heel klein beetje beter kon maken. Gewoon door goede stralen te sturen. Ik probeer dat wel. En met mij duizenden andere Gelderlanders, dat weet ik zeker.
U kent mij niet. Ik u wel. Vindt u het stom dat ik u een brief schrijf? Ik weet niet zo goed wat ik moet zeggen. Maar ik zeg toch iets. En ik hoop dat  u het een heel klein beetje voelt en dat het u een heel klein beetje extra kracht geeft, Omdat u dat nu zo hard nodig heeft.
Beste mijnheer Cornielje, ik hoop met u mee, op opnieuw een wonder.
Reageren op dit bericht? Mail naar omroep@gld.nl