Natuurtoerist Theo blogt: Betalen voor natuurbeleving? Een dilemma...

Om dit te kunnen doen, liggen er allerlei paden en voorzieningen; kleine paadjes, verharde paden, brede snelfietsbanen, bankje erbij, bebording, uitkijkplatform en ga zo maar door. Daar komt nog bij dat er uitleg wordt gegeven over wat er te zien is. Om het begrip daarvoor te vergroten. Daar hangt een prijskaartje aan. En daaraan gekoppeld de vraag ‘wie gaat dat betalen?’ Is de natuur gratis? Of moeten we betalen voor een wandeling? Moeten toeristische ondernemers gaan bijdragen omdat hun gasten komen vanwege de ligging in of nabij een natuurgebied? Of moeten er gewoon 15 euro voor een excursie worden betaald? En dat in plaats van de twee euro’s die er heden te dagen besmuikt worden gevraagd.

Joop Borgman, oud gedeputeerde van Zuid-Holland stelde indertijd dat de overheid gewoon voor de recreatieve basisvoorzieningen moest zorgen, zoals de parkeerplaatsen, wandel- en fietspaden met de bebording. Alle extra’s zoals banken, infopanelen, routes, enz. moet dan uit de ‘markt’ komen. Anno nu krijgt iedere terreinbeheerder een beetje vergoeding voor de aanleg en beheer van paden. Dat geldt dan weer niet voor natte natuurgebieden. En moet de boswachter betaald worden uit de gelden voor natuurbeheer, ons belastinggeld dus? Aangevuld met een bijdrage van die personen die graag het verhaal over de natuur willen horen? En geldt dat ook voor een bezoekerscentrum? Of moeten we die voorziening onderbrengen bij een ‘groene’ horeca-ondernemer die zichzelf onderscheidt door de natuur mee te nemen in zijn aanbod naar de gasten toe?

Theo de Bruin in discussie over geldstromen bij natuurtoerisme. Bron: Businessclub Gelderland Gastvrij

Enkele weken terug hebben we ons met een aantal ondernemers en vertegenwoordigers van Staatsbosbeheer en andere groene organisaties over dit thema gebogen. Een bijeenkomst georganiseerd door Businessclub Gelderland Gastvrij. Pasklare oplossingen vonden we er niet. Wel is het naar mijn mening zo dat ieder natuurgebied - en uitgaven voor instandhouding ervan - beleefbaar en met mate toegankelijk moet zijn. Voorlichting en educatie door bijvoorbeeld een boswachter is daar een belangrijk onderdeel van. De mate van toegankelijkheid is sterk afhankelijk van het soort natuurgebied, haar ligging en mogelijkheid om bezoekers te ontvangen.

Wie moet natuurtoerisme betalen? Graag hoor ik ook uw mening hierover!