Nieuws

Uitgezette Armeense kinderen: 'Ik wil terug naar Nederland'

AALTEN - Vandaag staat de familie Galstian voor de rechter om te voorkomen dat ze worden uitgezet naar Armenië. Het gezin krijgt veel steun uit het Achterhoekse Lintelo, waar ze al jaren wonen.
De kans dat ze de zaak winnen is ongeveer 5%, schat het gezin in. Uitzetting dreigt, maar wat zijn de gevolgen voor de kinderen, Marat (8) en Marta (6) als ze naar Armenië moeten verhuizen? 
Volgens kinderrechtenorganisatie Defence for Children is het uitzetten van kinderen die al zo lang in Nederland wonen altijd schadelijk. 'Kinderen die hier 5 jaar wonen zijn net zo Nederlands als hun klasgenootjes', zegt Martin Vegter van Defence for Children. Hij reisde onlangs af naar Armenië om te onderzoeken hoe het met kinderen van asielzoekers gaat nadat ze zijn teruggestuurd. 'Die kinderen kennen het land vaak helemaal niet.'

Kinderpardon

Ook de regering vindt dat het uitzetten van kinderen die lang in Nederland hebben gewoond niet wenselijk is. Daarom werd in 2012 het kinderpardon in het leven geroepen voor kinderen die hier geworteld zijn. Ze moeten voor hun achttiende langer dan vijf jaar in Nederland zijn en asiel hebben aangevraagd. 
Na de pardonregeling werd een nieuwe, definitieve regeling ingevoerd. Vegter: 'Die is veel strenger en heeft als eis dat afgewezen asielzoekers moeten hebben meegewerkt aan hun terugkeer. Dat criterium wordt inmiddels zo streng toegepast dat een kind alleen in aanmerking komt voor een verblijfsvergunning als terugkeer niet mogelijk is. Tegelijkertijd is het uitgangspunt van de staatssecretaris dat terugkeer altijd mogelijk is. Het meewerkcriterium is daardoor een ‘vertrekcriterium’ geworden. Als je niet bent vertrokken, betekent dat in de praktijk vrijwel automatisch een afwijzing. Het maakt dan helemaal niet meer uit dat een kind al heel lang in Nederland is en waarom. In veel gevallen wordt een gezin dan vastgezet in een centrum voor bewaring en op het vliegtuig gezet. Linksom of rechtsom, de kans dat een kind door de definitieve regeling mag blijven, is verwaarloosbaar klein. Wanneer je bedenkt dat deze regeling er speciaal is gekomen voor de kinderen die al vele jaren in Nederland wonen, dan is dit niet te begrijpen.'

Uitzetting is traumatisch, zeker voor een kind

Volgens Defence for Children is een uitzetting voor kinderen traumatisch. 'Ze hebben er niet voor gekozen om naar Nederland te komen. Ze verhuizen vaak, van asielzoekerscentrum naar asielzoekerscentrum. Ze moeten telkens weer opnieuw beginnen. Ook de onzekerheid zorgt voor veel stress. Daardoor zijn kinderen van asielzoekers ook in Nederland vaak al kwetsbaar.'

Lastig vrienden maken

Volgens Vegter worden de problemen voor kinderen nog groter wanneer ze na een lange periode alsnog worden uitgezet. Defence for Children onderzocht samen met de Rijksuniversiteit Groningen hoe het met uitgezette kinderen gaat wanneer ze eenmaal in Armenië wonen. 'Sommige kinderen waren nog nooit in Armenië geweest. Ze hebben moeite aansluiting vinden op school, ze hebben vaak een taalachterstand en daardoor worden ze in klassen geplaatst met jongere kinderen. Daardoor is het sluiten vriendschappen ook erg moeilijk.'
Maar er zijn ook veel culturele verschillen. 'Cultureel staat Armenië in veel opzichten ver af van Nederland. Dat merk je als je met de kinderen en hun ouders spreekt. We spraken bijvoorbeeld een meisje dat via WhatsApp contact had met klasgenoten, met jongens. In Nederland is dat de gewoonste zaak van de wereld, maar daar interpreteren de jongens dat als een signaal dat zij meer zou willen dan gewoon contact als klasgenoten. Daar kom je dan op een hele vervelende manier achter.'

'Ik wil terug naar Nederland'

De onderzoekers constateren dat het over het algemeen slecht gaat met kinderen die zijn uitgezet naar Armenië. De onderzoekers concluderen: 'Ze (de uitgezette kinderen, red.) zijn moe, somber of boos, hebben verminderde eetlust of andere eetproblemen, moeite met slapen en hoofd- en buikpijn. Bij kinderen die in Nederland behandeld werden voor psychische klachten is de ernst van de klachten toegenomen. Kinderen die in Nederland geen behandeling ontvingen, geven aan na terugkeer met psychosomatische en psychische klachten te kampen. Ouders worden in beslag genomen door hun eigen psychische klachten en zorgen, waardoor ze beperkt in staat zijn hun kinderen op te voeden en te ondersteunen. De meeste kinderen willen terug naar Nederland. Ze leven in armoede, voelen zich niet thuis in Armenië en ervaren geen toekomstperspectief.'

Familie uit Lintelo zijn niet de enige

Het Kinderpardon was een eenmalige regeling, die daarna vervangen is door een definitieve regeling. Volgens de 'Rapportage Vreemdelingenketen Rijksoverheid' hebben 1360 mensen een aanvraag ingediend voor de definitieve kinderpardonregeling, daarvan zijn er 100 zijn ingewilligd waarvan 29 kinderen. Volgens Defence for Children is in 2016 in slechts 1 geval een vergunning verleend. Daarmee is volgens de organisatie geen oplossing gekomen voor kinderen die al heel lang in Nederland wonen. 'De nieuwe regeling is niet humaner, maar is een wassen neus', stelt Defence for Children.

Is het genoeg?

De familie Galstian probeert vandaag bij de rechtbank uitzetting te voorkomen. De familie krijgt veel steun uit Lintelo, maar ze mogen maar met 10 mensen naar de rechtbank komen. Om toch te laten zien hoe veel mensen hopen dat ze mogen blijven nemen ze een foto mee waarop heel veel kinderen met spandoeken met steunbetuigingen staan. Vorig jaar werden meer dan 1800 handtekeningen ingezameld om het gezin in de Achterhoek te houden, ook werd een motie aangenomen in de gemeenteraad. 
Mocht de rechter besluiten dat het gezin alsnog moet vertrekken uit Lintelo, dan hebben ze nog één laatste strohalm waar ze zich aan vast kunnen klampen: de discretionaire bevoegdheid van de staatssecretaris. Want soms, heel soms, mag een gezin dan alsnog blijven.

Zie ook:

💬 WhatsApp ons!
Heb jij een tip of opmerking? Stuur ons een bericht op 06 - 220 543 52 of stuur een mail: omroep@gld.nl!