Het drama van Loenen: een fatale afzwaaier

Op het moment van de fatale bomaanval, biedt Boschoord onderdak aan 56 mensen. De Britse bommen zijn bestemd voor de spoorlijn Apeldoorn-Dieren, een gelegenheidsdoel dat is uitgekozen omdat de lijn Apeldoorn-Zutphen op dat moment onder een laaghangend wolkendek schuilgaat. Bij de aanval op Loenen gaat het vreselijk mis. De bommen vallen te vroeg en treffen het volgepakte Boschoord. Met fatale gevolgen: 28 evacués en 7 inwoners van Loenen komen om. Onder hen het gezin Put, met 2 kleine kinderen, dat op weg is naar de grootouders maar bij het naderen van de Spitfires in Boschoord gaat schuilen. 

Even dramatisch is dat onder de opgevangen evacués meerdere kinderrijke gezinnen zijn; het 6-koppige gezin Daniëls (allen omgekomen), het gezin Hermsen (5), en het gezin Macrander (7 kinderen dood). De Arnhemse familie Macrander is een van de vele families die na de slag om Arnhem huis en haard moeten verlaten. Ze denken in Loenen veilig te zijn voor het oorlogsgeweld. Het is een groot gezin, zoon Joop is de zesde van tien kinderen. Hij ligt op dat moment in het ziekenhuis met difterie, het blijkt zijn redding.

Tot aan de dag van het drama heerste er rust en speelden de geëvacueerde kinderen onbezorgd samen. 

Veel aandacht is er na de oorlog niet voor het drama. Pas in 1994, vijftig jaar later, leidt een ingezonden brief over het bombardement tot een spontane herdenking en in 2014 is er weer een herdenking, op initiatief van Paulus Gabriël, familie van een van de slachtoffers. Hij neemt ook het initiatief voor een monument dat is aangebracht op de gevel van Boschoord.