Oud-minister Bram Stemerdink: vang vluchtelingen ook in rijke buurt op

Volgens de oud-Defensiebewindsman is het opvangen van vluchtelingen een verplichting voor Nederland, maar betaalt de gewone man altijd de rekening. Een kwestie van machtsongelijkheid zegt de oud-politicus, en 'machtsongelijkheid is oorlog'.

Mensen in nood moeten worden geholpen maar dat kan dus ook in wijken en buurten waar mensen met hogere inkomens wonen zo stelt Stemerdink.

De PvdA-defensiespecialist werd geboren in Winterswijk en woonde er tot zijn 19e. Hij pakt de viool (een cadeau van zijn vader) op als hij 6 jaar oud is en is zelfs een tijdje muzikaal assistent van een goochelaar.

Als de act ingewikkeld werd of dreigde te mislukken moest Bram stevig inzetten met de muziek en mensen mee laten zingen. Zijn muziekleraar pleit voor een conservatorium-studie in Amsterdam, maar vader Stemerdink zegt 'Hee geet neet weg hier' en de jonge en opgeluchte Bram blijft in Winterswijk.

Hij is drukker met muziek maken dan met school, speelt in soms wel zes groepen of orkesten en verdient dan vaak meer dan zijn vader. De Winterswijkse Accordeon Vereniging (WAV) is zijn muzikale basis, hij is er één van de beste 'toetsenisten'.

Na zijn studie maakt de Winterswijker politiek carrière en wordt hij in 1970 PvdA-Kamerlid. Als staatssecretaris en minister van Defensie krijgt hij te maken met de Molukse gijzelingen en met de opkomst van de zelfbewuste soldaat.

De kwesties langharige soldaat en de soldatenvakbond krijgt hij beide op zijn bordje. Met name de treinkaping bij De Punt waarbij acht doden vallen heeft grote indruk op Stemerdink gemaakt. Het meest trots is hij op de democratisering van het leger, waarin hij ook de rol van dienstweigeraars als Kees Vellekoop belangrijk noemt.

Bram Stemerdink doet zijn geboorteplaats Winterswijk aan en blijkt nog steeds een band te hebben met het Achterhoekse plaatsje. 'Stadse lui; druktemakers' was de mening van Stemerdink en zijn oude buurjongen (en latere schrijver) Gerrit Komrij.

Beide jongens spraken tot hun zesde alleen dialect en kregen op de lagere school voor het eerst Algemeen Beschaafd Nederlands te horen. Bram Stemerdink wandelt door zijn oude buurt de Iepenstraat en ergert zich aan het feit dat juist daar alle iepenbomen zijn gekapt door 'een maffe stadsarchitect'.

Het weerzien met de andere oud-muzikanten van WAV maakt dan wel weer veel goed.

Bekijk hier de uitzending terug