Oud-doelman De Munck (88) overleden

Hij was 88 jaar.

De Munck, die door zijn katachtige reddingen en zijn zwarte haar en zwarte shirt bekend stond als De Zwarte Panter, kwam als keeper 31 maal uit voor het Nederlands elftal. Hij sloot zijn carrière midden jaren zestig af bij Vitesse, waar hij ook enkele jaren trainer was.  

De international deed in 1953 mee met de legendarische 'watersnoodwedstrijd', die georganiseerd werd voor de slachtoffers van de watersnoodramp, enkele weken ervoor. Nederlanders die als prof in het buitenland speelden wonnen in Parijs met 2-1 van Frankijk. Nederland kende toen nog geen profvoetbal.

Het duel wordt gezien als de directe aanleiding voor de komst van betaald voetbal in Nederland. Een jaar later was het zover. De Munck werd in 1950 nog voor een jaar geschorst, omdat Sittardse Boys hem zou hebben betaald.

De Munck speelde voor VV Goes, Sittardse Boys, 1. FC Köln, Fortuna'54, DOS, Veendam, SC Cambuur en Vitesse. Met DOS veroverde hij in 1958 de landstitel. 

Na twee periodes bij Vitesse was hij trainer in België, bij Club Brugge en Lierse. Bij de amateurs was De Munck onder meer trainer bij Arnhemse Boys, AVW'66 in Westervoort en Zuid-Arnhem. 

De Munck was een charismatische verschijning, herinnert ook Arnhemmer Bennie Hofs zich. Hofs kent hem uit zijn periode bij Vitesse. "Hij was een gentleman. Een persoonlijkheid. De haren moesten altijd in het gareel. De kniekousen moesten zijn gewassen door zijn vrouw. Die moesten wit zijn. De veters moesten wit zijn. Hij probeerde dat ook op ons over te dragen. Maar wij lachten daarom." 

Toon Hartemink speelde bij Arnhemse Boys onder trainer De Munck, waar zijn professionele aanpak succes had. "We zijn met hem van de derde klasse gepromoveerd naar de eerste klasse van de KNVB. Onder hem waren we 41 wedstrijden ongeslagen. Dat was een ongekende reeks, hoofdzakelijk door zijn inbreng. We waren altijd gewend om twee keer te trainen en we verzuimden wel eens een keer. Toen Frans de Munck kwam, verplichtte hij ons ook zaterdagmorgen te trainen. Zo waren we, zonder dat we het wisten, zo drie à vier keer in de week aan het trainen."