Snoezelkoning uit Ede geridderd

Meervoudig gehandicapten die ontspannen in een rustige omgeving met bijpassende muziek. En dat allemaal doordat Ad Verheul (64) uit Ede jaren geleden wat glimmende platen aan een dak heeft gehangen. Vrijdag werd Verheul voor die ontdekking beloond: hij werd benoemd tot Ridder in de Orde van Oranje-Nassau. Hij kreeg de oorkonde uitgereikt door burgemeester Van der Knaap. 

Verheul werkte in de jaren zeventig als bezigheidstherapeut en zag dat cliënten met een zware lichamelijke en geestelijke beperking 24 uur per dag opgesloten zaten en vooral klinisch werden behandeld. 'Dan zag ik ze wezenloos de hele dag naar het plafond staren. Op een gegeven moment heb ik wat glimmende dingen aan het plafond gehangen, dingen die bewogen, en opeens zag ik hun ogen bewegen, kwam er een reactie.'

'Het was experimenteren maar ik kreeg de ruimte. Als snel, het waren de jaren zeventig, hadden we een zitkuil met kussens waarin cliënten lekker konden ontspannen', zegt Verheul. En toen ging het snel volgens Verheul. Er kwam een aparte ruimte, met rustgevend licht, ballenbakken, grote kussens en waterbedden. En veel aandacht uit de hele wereld, want er werden resultaten geboekt.

'Patiënten werden rustiger, niet alleen tijdens het snoezelen, maar ook in de tijd erbuiten', zegt Ad Verheul. 'En ook belangrijk: de ouders werden erbij betrokken. In de jaren zeventig mochten ouders hun kinderen alleen op afspraak en maximaal twee keer per week bezoeken. En, je gelooft het niet, in de eerste zes weken wanneer een kind naar de instelling ging, was zelfs ieder contact verboden om het onthechtingsproces in gang te zetten. Dat zou nu ondenkbaar zijn. Met dat snoezelen kwam tegelijkertijd weer meer contact tussen cliënten en hun ouders.'