Tachtig kilometer rennen door Mexico

De twee lopen namelijk de 80 kilometer lange Copper Canyon Ultramarathon in Mexico. Daarmee zijn de Gelderlanders de tweede en derde Nederlander die dit ooit doen. Eerder liep een Limburger de monstertocht.

De Copper Canyon Ultramarathon is ontstaan bij de Tarahumara, een indianenstam in de bergen van Sierra Madre. Deze indianen lopen blootvoets of op zelfgemaakte sandalen van autoband, met gemak een afstand van 80 kilometer zonder een centje pijn. Jan Strijker: 'Ik had het boek gelezen over deze lopers en deze run. Mijn zoon en ik zijn zelf ook fervente hardlopers en zeiden tegen elkaar, als je daar toch eens aan mee zou kunnen doen?' In december was het zover, toen zei zoon Bas tegen zijn vader: 'We gaan naar Mexico!'

Jan Strijker is een geoefend loper. Hij geeft dagelijks looptrainingen en heeft zijn eigen trimgroepen. Ook zoon Bas is een getraind loper maar heeft wel diabetes. Jan Strijker: 'Ik loop al mijn hele leven lang, ook grote afstanden, zelfs de 100 kilometer. Ik geef zo'n 12 keer per week training en 1 keer per week loop ik een lange duurloop.'

Bas Strijker is 40 jaar en heeft dus diabetes. Vader Jan: 'Dat betekent wel wat voor het lopen van lange afstanden. We stoppen elke drie kwartier tot een uur om bloed te prikken. Dan kun je zien of je nog door kan lopen of moet eten. Soms moet je dan ook effe wandelen anders kan je maag geen werk doen en heb je er nog niks aan. Het is de laatste grote oefening vandaag, daarna gaan we het twee weken rustig aan doen. Ik ben vorig jaar ook nog 5 dagen wezen oefenen in de warmte in Spanje'.

Het bijzondere aan de Copper Canyon Ultramarathon is dat de indianenstam Tarahumara van oorsprong de wedstrijd op blote voeten of zelfgemaakte sandalen loopt. Jan Strijker: 'Ik loop op gewone loopschoenen, heb wel geprobeerd barefootstyle te lopen, dat wil zeggen zonder een normale hakverhoging in je schoen maar dat kan ik niet. Mijn zoon doet het wel maar ik kan er niet aan wennen. Het is wel natuurlijker maar ik ben te gecultiveerd, mijn lichaam is teveel gewend aan hakken dus ik doe het niet'.

Aan de ultramarathon doen zo'n 600 deelnemers mee. Dat zijn 450 indianen en 150 buitenlanders. Het is een echte wedstrijd. Strijker: 'Maar ik maak me geen illusies dat ik zou kunnen winnen, ik ben nu 62 jaar en vind het vooral fantastisch om deze run te kunnen lopen. De indianen lopen gratis, wij betalen best een behoorlijk startgeld maar dat is ook bedoeld voor ondersteuning van de stam. Bij de finish krijgt iedereen een zak mais van 50 kilo. Ook die gaat weer terug naar de mensen. Op deze manier ondersteun je toch echt de plaatselijke bevolking'.

Jan Strijker en zoon Bas vliegen op 21 februari naar Mexico, de run is op 1 maart. Een paar dagen later vliegen de twee weer naar huis. Zondag liepen ze nog de trailmarathon in Apeldoorn. Dat was de laatste grote training.