Megafile: '3,5 uur stilstaan terwijl je bijna thuis bent'

Want toen stond haar een megafile te wachten. 'Ik ging bij Oosterbeek de snelweg af en toen maakte het eigenlijk niet meer uit. Overal auto's, één grote file.'

Dit lot overkwam veel automobilisten toen Arnhem door het weer en de gladheid omgetoverd werd tot een verkeersinfarct. 'Op een gegeven moment reed ik over een stuk weg en dacht ik, is de weg nou echt zo slecht of heb ik een lekke band? In het donker over ijs rijden terwijl je geen idee hebt wat er onder dat ijs zit. Dat maakt het wel spannend', blikt Bulsink terug.

'Het ergste is dat je niet weet wat er is. Je bent hartstikke moe en weet 'ik ben bijna thuis'. Gelukkig rijd iedereen langzaam maar als je 20 minuten doet over 300 meter dan zakt de moed je in de schoenen. Ik ben heel veel gaan bellen. En toen ik van de gijzeling bij de NOS horen ben ik gaan zappen tussen de radiozenders voor meer informatie. Gelukkig had ik nog een chocoladereep en een flesje sportdrank'.

Van Oosterbeek tot Duiven stond ze 3,5 uur in de file. Toen ze om 22.45 uur thuis was kon ze eindelijk eten. 'Ik dacht niet aan die honger toegeven. Niet aan toegeven. Je lichaam gaat in een soort van overlevingsstand. Vandaag ben ik gelukkig vrij. Maar vanavond ga ik met mijn zoon naar Rotterdam, ik hoop dat vanavond gewoon normaal is want twee van zulke avonden wordt wel heel erg veel'.

Het was voor de gemeente Arnhem erg lastig om te strooien omdat het verkeer overal in de stad vast was gelopen. 'Onze strooiwagens konden moeilijk overal bij. Daarom hebben we prioriteit gegeven aan de Arnhemse busbanen om zo het openbaar vervoer zo goed mogelijk op gang te houden,' aldus een woordvoerder.