Nieuws

Wederopbouw Nijmegen: van noodwoning tot monument

NIJMEGEN - Zeventig jaar geleden verleende het stadsbestuur van Nijmegen een vergunning voor zestig witte noodwoningen, waaronder die aan de Hatertseweg. Ze waren bedoeld als tijdelijk onderkomen, maar inmiddels staan ze op de gemeentelijke monumentenlijst.
Frans Albers pakt het kistje met oude foto's en huurcontracten erbij. In februari 1948 trok zijn vader in een van de noodwoningen aan de Hatertseweg. Met een maandelijkse huurprijs van 27,80 gulden. Het contract moest jaarlijks verlengd worden omdat niet duidelijk was hoelang de woningen er zouden staan. Maar Frans zit er nog altijd.
Bekijk de reportage: (tekst gaat verder onder de video):
Van noodwoning naar monument, wederopbouw Nijmegen

Betonplaten tussen betonpalen

Maycrete woningen werden de noodhuizen genoemd. Naar een samentrekking van de Amerikaanse ontwerper Bernard Maybeck en concrete, het Engelse woord voor beton waaruit de huizen voornamelijk bestaan.
De twee-onder-kap-woningen zijn gelijkvloers en hebben een afmeting van ongeveer zeven bij tien meter. Ze zijn opgebouwd door betonplaten tussen betonpalen te schuiven.

'Ze moeten me hier maar uitdragen'

Frans woonde er met zijn ouders en drie broers, twee per slaapkamer. 'We hadden een stapelbed staan hier en een klerenkast. Dat was het helemaal.' De Nijmegenaar klopt op de binnenmuren van hardboard om te laten horen hoe gehorig ze zijn. 
Toch beviel het huisje Frans zo goed dat hij er bleef wonen toen zijn ouders in 1978 kort na elkaar overleden. Eerst samen met een oudere broer en toen die ging trouwen, bleef Frans er zitten. Hij is nu de laatste van de originele bewoners. 'En het bevalt me hier goed. Ik ben helemaal gewend. Daarom zeg ik altijd: ik ben hier geboren en ze moeten me hier maar uitdragen.'

Monumenten

In het verleden is in Nijmegen meerdere malen geopperd om de woningen te slopen. Maar in 2002 besloot de Nijmeegse gemeenteraad om de Maycrete woningen toch niet te slopen omdat het complex beeldbepalend is.
Sinds 2008 staan de panden zelfs op de gemeentelijke monumentenlijst. 'Zo blijft het in ieder geval dan toch staan voorlopig hè ...Of voorlopig? Het zal wel een hele tijd duren denk ik. Het zal mijn tijd wel duren, laat ik het zo zeggen.'