Brutale kleinzoon van Nijntje verovert de wereld vanuit Doornenburg

Willem Schoten, de geestelijk vader van konijntje Fuuki heeft altijd wel getekend. In de kantlijnen van z'n grafische opdrachten werd Fuuki geboren. Genoemd naar een Japans restaurant in Sydney, waar Scholten destijds woonde.

In een zeefdrukkerij in de schuur van zijn vader vervaardigt de bedenker van Fuuki het ene na het andere T-shirt. Ze vliegen de deur uit. Hij tekent liever dan dat hij over zijn werk wordt geïnterviewd. 'Ik haat dit', lacht Scholten als een boer met kiespijn terwijl de lens van de camera op hem gericht is. Fuuki spreek je uit als Foekie, niet als Fucky of iets in die richting. Al mag je het konijntje ook best zo noemen van de tekenaar.

Of je nou wil of niet, het konijntje doet je toch al snel een beetje aan Nijntje denken. 'Heel veel mensen moeten stiekem aan Nijntje denken', grijnst Scholten. 'Fuuki is een beetje de brutale kleinzoon van Nijntje geworden.'

De kleinzoon van Nijntje dus, maar wel iets stouter dan zijn brave oma. Scholten: 'Ja, hij is iets stouter dan Nijntje. Nijntje zou je niet zo snel zien met een biertje in de hand... of een fles tequila. Maar Fuuki wel!'

En overal blijkt men dol op het konijntje. Tot verbazing van zijn geestelijke vader. 'Ik vind het nog steeds gek', zegt hij zichtbaar verrast. 'Mensen vinden het leuk om te kopen en ook te dragen. Ik heb nu inmiddels mijn 7000ste T-shirt gedrukt. En ja, het blijft verkopen. Dat vind ik geweldig.'