Politie luisterde verdachten Posbankmoord al maanden af

Veertien jaar na de moord op Alex Wiegmink uit Drempt begon woensdag het proces tegen de twee verdachten, die in november 2016 werden aangehouden. Frank S. was bij de zitting aanwezig, Souris R. was er niet bij. Beide mannen wordt 'moord in vereniging' ten laste gelegd. Hun zaak wordt nog niet inhoudelijk behandeld, het gaat om een zogeheten pro-formazaak.

De politie luisterde de verdachten al maanden af en wilde Frank S. aanhouden, maar die was na een uitzending van Opsporing Verzocht zelf al naar politie gestapt. 'Je was ons net voor', zei de officier van justitie op de zitting.

Het was een emotionele dag voor de nabestaanden van Alex Wiegmink. 'Het valt me zwaar dat ik opeens op drie meter afstand van de man zit die mijn vader vermoord heeft', zegt Freek Wiegmink, de zoon van Alex.

Jarenlang leek de moord op Alex Wiegmink uit Drempt de boeken in te gaan als een onopgeloste zaak. De 44-jarige huisschilder keert op 20 januari 2003 niet terug van een rondje hardlopen door natuurgebied De Posbank.

Hoewel er veel onduidelijk was, werd al vanaf het begin uit gegaan van het scenario dat Wiegmink autokrakers betrapte die zijn auto wilden openbreken. Een passerende mountainbiker belt de politie als hij op een parkeerplaats een man op de grond ziet liggen met een grote bloedvlek op zijn rug. Hij verstopt zich achter wat struiken als hij twee mannen ziet weglopen bij het lichaam. 

Omroep Gelderland maakte eerder deze reconstructie

De politie is snel ter plaatse en gaat met de mountainbiker poolshoogte nemen bij de parkeerplaats. Maar de daders zijn dan al weg. Die rijden na een aantal omzwervingen naar het Brabantse Erp, waar ze in het donker het bos inrijden. Daar steken ze de auto met het lichaam van Alex in brand. Een muts blijft achter, het is een van de spaarzame concrete sporen naar de daders.

Het rechercheteam werkt jaren met man en macht aan de zaak, die vanaf het begin ook kan rekenen op veel publiciteit. Er wordt vooral gezocht in het wereldje van de Arnhemse autokrakers. In 2008 denkt de politie een doorbraak te hebben. Een Arnhemmer wordt opgepakt, maar al gauw blijkt hij onschuldig. Zijn wraakzuchtige zus had zijn naam getipt bij misdaadverslaggever Peter R. de Vries.

De zaak verdwijnt langzaam naar de achtergrond, maar DNA op de muts leidt een cold caseteam van de politie in de richting van de twee Brabantse verdachten. Een uitzending van Opsporing Verzocht geeft de doorslag: Frank S. breekt en biecht het verhaal op bij zijn overbuurman, die hem naar de politie brengt. Later wordt ook Souris R. opgepakt.

Op het politiebureau heeft Frank S. bekend dat hij Wiegmink heeft neergeschoten, zegt zijn advocate Annet Laeyendecker. Hij zou samen met R. zijn auto hebben willen stelen en verwachtte dat Wiegmink onder dreiging van een vuurwapen wel zijn autosleutels zou afgeven. Maar volgens de verdachte liet Wiegmink zich echter niet intimideren. Daarop zou hij in een paniekreactie geschoten hebben. Hij zegt zich niet te kunnen herinneren wat daarna is gebeurd.

Het Openbaar Ministerie houdt er een andere lezing op na. Wiegmink zou zijn neergeschoten toen hij 112 wilde bellen. Verdachte Souris R. zou toen een vinger langs de keel hebben gehaald,  waarna Frank S. Alex Wiegmink neerschoot. Volgens de officier van justitie is de Dremptenaar doelbewust neergeschoten na een opdracht van Souris R. uit Veghel.

Souris R. was niet bij de behandeling aanwezig, hij beroept zich lange tijd op zijn zwijgrecht. Het is niet bekend of hij inmiddels een verklaring heeft afgelegd. 

Op 5 april gaat de zaak verder.