Nieuws

Directeurswoning voormalig terrein Aviko Hoog-Keppel opgeknapt

HOOG-KEPPEL - 'Je kent het niet terug'. Theo Hetterscheid, voormalig adjunct-directeur van Aviko, laat het rustig op zich inwerken. Tien jaar heeft hij in de directeurswoning op het terrein van Aviko in Hoog-Keppel gewoond. En nu wordt het huis flink opgeknapt, want er wordt een nieuwe eigenaar gezocht.

Coöperatieve Zuivelfabriek

Het pand aan de Prinsenweg is 102 jaar oud. De 'Coöperatieve Zuivelfabriek Hummelo en Keppel' bouwde het in 1914. Naast de fabriek werd ook, zoals dat destijds hoorde, een directeurswoning gebouwd. Tot 1962 werden de panden gebruikt als zuivelfabriek. De Coöperatie verhuisde naar Doetinchem en de locatie kwam korte tijd leeg te staan.
Foto: Dik Verhaar, Da Vinci Vastgoed B.V. ; Te zien is de Coöperatieve Zuitvelfabriek Hummelo en Keppel

Voorgebakken friet

'In de herfst van 1962 gingen we hier wonen', zegt Hetterscheid. Hij werkte bij de Aardappelverwerkende Industrie Keppel en Omstreken, AVIKO, 'We brachten al aardappels rond als Coöperatie Hummelo naar de cafetaria's, maar toen dachten we, we kunnen ze ook wel voorbakken'. En de rest is geschiedenis. Het fabrieksterrein in Hoog-Keppel werd het onderkomen.
De aardappels kwamen in zakken aan op vrachtauto's. 'En dat waren geen zakjes van 25 kilo, maar van 75 kilo', lacht Louis Kuperij. Hij kwam iets later dan Theo bij de fabriek werken. Hij werd ploegleider en later productieleider. 'De aardappels werden hier gewassen, geschrapt, in staafjes gesneden, gesorteerd, gebakken, gekoeld en rondgebracht. Dat was eigenlijk het proces', legt Hetterscheid uit.
Foto: Louis Kuperij
'We hebben hier zo'n fijne tijd gehad. Aviko is echt een bedrijf dat goed is voor de mensen', zegt Kuperij. 'We werkten hard, ik maakte dagen van 12 uur, maar we kregen waardering en iedereen was trots op ons'.
Foto: Louis Kuperij

Natte broek op eerste werkdag

Kuperij herinnert zich zijn eerste werkdag nog goed. 'Op het terrein was een oude stoomketel, die brandde nog op stookolie. Hetterscheid gaf me een brandblusser en ik moest de hele dag bij de oven staan. Hetterscheid vertelde me dat die oven zo af en toe explodeerde en dan heel hard ging branden en dan moest ik gelijk met de brandblusser het vuur doven'. Kuperij vertelt het verhaal met een glimlach op zijn gezicht, maar dat was destijds wel anders. 'Ik kwam 's avonds thuis, ik had de broek nat, als klein kereltje van 17 jaar moest ik dat doen. Ik zal dat nooit van mijn leven vergeten'.

Renovatie pand

'Dit was dicht, hier was de keuken en hier was de nette kamer'. Bij Theo Hetterscheid komen de herinneringen aan de tijd dat hij in deze woning woonde weer boven. Inmiddels staat het pand flink op z'n kop. Overal staan bouwmaterialen.
Aviko heeft niet lang in Keppel gezeten. Al snel groeide de fabriek en werd een pand in Steenderen gebouwd. Nadat Hetterscheid vertrok uit de directeurswoning heeft onder andere de reclame-afdeling van Aviko nog een tijdje in het pand gezeten. In 1992 ging Aviko definitief over naar Steenderen, maar de pachtovereenkomst die Aviko had gesloten met de barones, de eigenaresse van het terrein in Keppel, bleef nog in stand.
Lange tijd gebeurde er niets op het terrein, totdat krakers het pand ging bewonen. In 1997 kwamen de eerste krakers. 'Ik weet het nog goed', zegt Dik Verhaar. Hij is architect en zit in het vastgoed. 'Ik had mijn oog al een paar jaar geleden op de panden laten vallen. De stijl van de woning en de fabriek vond ik zo mooi, ik wilde daar wat mee'.

Gezondheidskliniek, appartementen of toch een bedrijf?

In 2008 hadden Verkaar en de barones een overeenkomst bereikt. 'Ik zou gaan tekenen, maar twee dagen daarvoor brandde de fabriek volledig af'. Lange tijd bleef het stil. Er werd wel veel over de plek gesproken in Keppel en omgeving. 'We hadden ook heel veel ideeën', zegt Verhaar. 'Ook toen de fabriek uitbrandde wilde ik het nog graag kopen, maar de vraag is wat doe je hier mee?'
Foto: Omroep Gelderland
Gezondheidsklinieken, woningen, bedrijvigheid. Van alles kwam voorbij. De economische crisis hielp Verhaar niet. En het terrein was ook nog steeds niet officieel van hem. Daar kwam net voor de zomer verandering in. 'We hebben de handtekeningen gezet en het terrein is nu van mij. Maar omdat het pand er zo slecht uit zag, kreeg ik van de gemeente Bronckhorst meteen een aanschrijving. Wat wil je met het pand?'
Foto: Dik Verhaar, Da Vinci Vastgoed B.V.; directeurswoning voor de zomer

Van fabriek naar landhuis

Verhaar laat het pand nu casco renoveren. 'Er is een nieuw dak opgekomen, nieuwe kozijnen en we brengen oude elementen terug'. Te veel doet hij niet. 'We weten niet wat de koper wil'. Verhaar heeft na lang overleg met de gemeente besloten om er een landhuislocatie van te maken. 'Dat is best uniek, dat zie je niet zo vaak in Nederland'. Omdat Hoog-Keppel in een krimpgebied ligt, mochten er geen nieuwe woningen aan het woningaanbod worden toegevoegd. 'De woonbestemming die op de directeurswoning zit, gaat naar de plek waar de fabriek ooit stond. Daar komt het landhuis te staan. De fabrieksbestemming gaat dan naar directeurswoning en daar mag je dan een atelier of bijvoorbeeld een Bed and Breakfast beginnen.

Open dag

De bouwvakkers zijn al een tijdje bezig om het pand te renoveren. 'Er kwamen zoveel mensen kijken die nieuwsgierig waren', zegt Verhaar. 'Daarom organiseer ik morgen een open dag, dan mag iedereen komen kijken'.
Intussen lopen Theo Hetterscheid en Louis Kuperij nog door de directeurswoning. Ze zijn blij dat er nu eindelijk iets gebeurt. 'Het is het begin geweest, als dit niet was geweest, wat was het dan geweest? Dat weet je niet, maar dit is zeker een historische plek'.