Bekijk hier het 4Daagse Journaal van 22 juli 2016

We lopen dit jaar de 100ste Vierdaagse en dat wordt een bijzondere editie, want ook al zie je het niet meteen,  alles is anders dan anders. Juist bij deze 100ste ligt de druk nog hoger om hem uit te lopen. Stoppen is geen optie. Samen met yogalerares Simone Kamping gaat Harm de lopers helpen om het beste uit zichzelf te halen. Want echt, pijn is een emotie en dat kun je uitschakelen. Tsjakkkaaaaa! Je kunt het!

TERUG NAAR…
Omdat het een jubileumjaar is, gaat Harm elke dag even terug in de tijd, naar een bijzondere episode in de Vierdaagsegeschiedenis. Vandaag terug naar het jaar 2006. Want terwijl iedereen viert dat het de 100ste is, staat deze Vierdaagse voor Marnix Lankreijer in het teken van zijn vader die hij dit jaar al tien jaar moet missen. Zijn vader was één van de twee mannen die overleed tijdens de heetste Vierdaagse sinds tijden. Door de gevallen doden werd de Vierdaagsen na één dag afgelast.
 

De organisatie pakt het dit jaar groter dan groots aan. Want iedereen moet weten dat DIT de 100ste is. Voor de gastvrouwen van de viptribune is het vandaag een bijzondere dag. Er komen dit jaar veel meer Very Important Persons. Tine Loos gaat al wat jaartjes mee, ze zorgt ervoor dat de dames er spik en span uitzien, dat ze weten wie er nou precies heeeel belangrijk is en wie dus waar mag zitten. Maar eigenlijk is er maar één vraag die is ons bezighoudt…Want waar zit Willy?

MOEDERLIEFDE
Toen zoon Pim werd ingeloot voor de Vierdaagse, wist moeder Wilma dat ook zij mee moest. Want Pim, je ziet het niet meteen, heeft een verstandelijke beperking. Moeder Wilma loopt hem zelf niet, maar gaat wel de hele week 'met Pim op sjouw.' Pim loopt voor de tweede keer de vijftig kilometer. Dat gaat hem goed af, de rest- van ontbijt tot het poetsen van zijn tanden- regelt zijn moeder. ,,Je moet alles achter zijn gat aan brengen, maar ik ben super trots!"

DE WANDELENDE MAROKKAAN
'Alle allochtonen zijn welkom’, dat is de boodschap die Ahmed Essabar wil verkondigen. Ahmed heeft namelijk een missie. Moslims aan het wandelen krijgen. Naar eigen zeggen is hij de enige Marokkaan die meeloopt. Hij is er in iedergeval nog nooit eentje tegengekomen. Hij wil moslims laten voelen wat wandelen met je doet. Niet alleen lichamelijk, ook geestelijk zullen ze baat hebben bij het lopen denkt Ahmed.

IS GRAAG EEN NUMMERTJE
Peter Duijst is een fervent wandelaar. Samen met vriendin Marijke lopen ze wekelijks tochten. Maar de Vierdaagse, die heeft wel een heel speciaal plekje. Zo speciaal dat Peter het kruisje en zijn registratienummer op zijn lijf heeft laten tattoeeren. Het afgelopen jaar was voor Peter heel heftig nadat er een tumor in zijn wang werd ontdekt. Dat hij de 100ste dit jaar kan lopen, is voor hem daarom extra speciaal.

OOST WEST, THUIS BEST
Karen Nabuurs uit Mill is in haar nopjes. Ze is he-le-maal gek van de Vierdaagse en viert dit jaar haar 25e jubileum. En wat nou zo ontzettend leuk is? Ze loopt de 55 km en die loopt langs haar geboortehuis én het huis van ouders waar ze is opgegroeid! Hoe leuk is dat!? Voor Karen voelt het als thuiskomen en ze is benieuwd wat haar familie, die langs de route staat, voor haar in petto heeft.

ER IS HOOP
Wie de vlag van Richard Klein Bennink uit zijn rugzak ziet steken, moet toch wel een beetje gelukkig worden. Op de vlag staat de tekst 'Er is hoop', en dat kunnen de wandelaars tijdens die laatste kilometers van de Vierdaagse wel gebruiken. Veel mensen kennen Richard, omdat hij mensen die het zwaar hebben over de finish helpt. Met de vlag heeft hij eigenlijk een dubbele boodschap, het woord van God wil hij vertellen, maar hij wil de mensen ook gewoon helpen de eindstreep te halen.