Rij hier mee over de Nijmeegse Waalbrug, in de oude èn in de nieuwe situatie

Omroep Gelderlandredacteur Ruud van Gijzel deelt zijn ervaringen:

Voor wie zich net als ik al weken van te voren heeft verkneukeld over het feit dat de Verlengde Waalbrug deze maandagochtend open gaat, komt de verkeersinformatie via de autoradio als een vervelende verrassing.

Die meldt om half negen files en langzaam rijdend verkeer aan beide kanten van de Waalbrug tot een lengte van zo'n 5 kilometer. Misschien dat het verkeer moet wennen aan de nieuwe verkeerssituatie, is het vermoeden van de ANWB.

Ook een rayonmanager van een uitzendbureau die - na een uur in de file te hebben gestaan - verderop in de uitzending Omroep Gelderlandverslaggever Laurens Tijink te woord staat, vermoedt onwennigheid.

Maar was het onwennigheid met de verkeerssituatie of is het de verkeerssituatie zelf die voor problemen zorgde?

Voor het verkeer staduitwaarts geldt dat laatste zeker, zo merk ik als ik van de kersvers geasfalteerde Berg en Dalseweg de Mr. Franckenstraat indraai, richting het Keizer Traianusplein. De lange rij stilstaande auto's voor me voorspelt weinig goeds. In de verte is het verkeer te zien dat amper vooruitkomt op het Traianusplein.

Een minuut of tien later draai ik het plein op, om aan te tikken in een nieuwe rij wachtend verkeer. Rechts, voor het Belvoir Hotel, op de Graadt van Roggenstraat, staat een tweede rij wachtend verkeer uit Nijmegen-Oost die het plein op wil. En dus is het ritsen geblazen.

Na minutenlang stilstaan en vooruitkruipen, komen na de bocht de verkeerslichten op de kruising met de N325 vanaf Ubbergen en Kleef in zicht. Rechts staat opnieuw een rij wachtend verkeer, en recht vooruit op de toerit naar de brug is het een mix van rood oplichtende remlichten en gele borden die waarschuwen voor verkeershinder.

Het is nog niet voorbij, dat is duidelijk.

Eenmaal op de toerit naar de brug blijkt dat op de oprit voor alle verkeer nog maar één rijstrook beschikbaar is. Voor de rij waarin ik me bevind en die zich moeizaam naar de brug wurmt en voor het verkeer dat vanaf de tweebaans Oranjesingel richting de brug rijdt.

En dus moesten ter hoogte van de statige Belvédèretoren in het Hunnerpark drie rijen auto's terug naar één rijbaan om de brug over te rijden. Ik ben er bijna. Achter me - weet ik - staan nog steeds lange rijen lotgenoten op de Oranjesingel, het Keizer Traianusplein, de N325, de Berg en Dalseweg en de Graadt van Roggenstraat/Barbarossastraat.

En dan, eenmaal de bottleneck voorbij en een dik halfuur verder, is het leed geleden en zoeft het verkeer over de nieuwe brug naar het noorden. Over één rijbaan, maar dat mag de pret niet drukken. Het zicht op het nieuwe weggedeelte is indrukwekkend. 

Ik heb vrij baan. Collega Hans van den Hoorn leest de verkeersinformatie. Het is nog steeds mis met het verkeer in Nijmegen.

(Staduitwaarts. Nijmegen-Oost, de Berg en Dalseweg net achter de rug: een lange rij wachtende auto's op de Mr. Franckenstraat. In de verte het Keizer Trananusplein)

(Even verderop: proberen het Traianusplein op te komen)

(Op het Traianusplein,in de rij voor linksaf richting de Waalbrug: rechts een rij wachtend verkeer dat vanaf de Graadt van Roggenstraat - Nijmegen-Oost - richting de brug wil)

(Vanaf het Traianusplein de toerit op naar de brug: wachten en ritsen)

(In de rij voor de bottleneck: hier komen drie rijbanen samen en is het invoegen geblazen naar nog maar één rijstrook om over de brug te komen)

(Het wachten is voorbij: via één rijstrook op weg naar Arnhem. Het verkeer stadinwaarts heeft twee banen ter beschikking)